Pauzenummer

Vorige week was de vloer van de slaapetage af, vandaag zou de schuifdeur komen, en daar tussenin zou ik samen met Annie alvast het muurtje naast de trap, beneden in de keuken gaan bouwen. Zo had ik het bedacht.
Maar ja, hoe gaan die dingen? De schuifdeur kwam vandaag niet. Hij komt waarschijnlijk morgen.

Dat gaf tijd voor min of meer ongeplande nutteloze leuke dingen. Eerst maar eens de laatste gipsplaten die nog rondslingerden tegen de muur vastschroeven. Daarna de elektra in onze nieuwe muur voorbereiden. Op de foto is rechts de schakelaar te zien die overal in huis komt te hangen. Natuurlijk wel met een dun frametje er omheen. Het is een superhandige LED dimmer, van de firma Jung.

Ik heb voor de lol ook maar eens een oude wietplantagedeur van zolder gehaald, en die op de plek van onze toekomstige werkkast neergezet. Hoe zou het halletje voor de trap dan “voelen”? Het voelde goed.

Wat kon ik nog meer voor klusje verzinnen? Weet je wat, ik kon wel eens parket gaan zagen.
We weten inmiddels vrijwel zeker dat we GEEN Hongaarse Punt in de woonkamer willen. Maar wat dan wel? De firma Uipkes legt ook parket. In allerlei maten. Die grote maten, daar zijn we een beetje vanaf gedwaald. Een ouderwetse kleine maat, dat was misschien nog interessant.

Van de slaapkamervloer waren nog wat planken, de lelijke, overgebleven.
Ze lagen in de woonkamer om te testen of de vloerverwarming er werkelijk doorheen zou komen. (Ja, ze werden lekker warm). Het kleinste formaat parket wat Uipkes kan maken, is 35 bij 7 centimeter groot.
En zo kwam het dat ik vandaag van grote planken kleine plankjes stond te zagen. Sommige plankjes hadden uiteindelijk een messing, andere een groef, de meeste plankjes hadden niks. Nu ik toch de tijd had, kon ik net zo goed groeven gaan zagen.

Met het hele pakket plankjes ben ik in de woonkamer gaan knutselen. Het heeft van alles duidelijk gemaakt, maar het heeft me vooral geleerd dat ik het parket, mochten we dit gaan kiezen, heel beslist niet zelf ga leggen. Wat een gepriegel zeg. Je hoeft maar één plankje een beetje scheef te leggen, en het hele patroon waaiert de verkeerde kant op.

Maar wat het ook leerde, is dat ik het veelbelovend mooi vond. Vooropgesteld dat dit dus van de lelijkste afgekeurde planken gezaagd is, vond ik het een plezierige mix van kleuren.

Met een beetje uitzoomen erbij ziet het er zo uit:

Dat formaat is helemaal zo gek nog niet. Kijk maar eens als we nog verder uitzoomen:

Maar wat zien we daar eigenlijk op de computer op tafel afgebeeld? Snel opnieuw helemaal inzoomen:

Het is een Droste effect!!! Op de computer zien we een afbeelding van onze eigen 3D wandeling. U kunt het met eigen ogen zien als u in de kolom hiernaast op “Wandel mee in 3D” klikt.

Ten slotte nog een artistieke impressie van de potentiële vloer. Of moeten we toch iets heel anders kiezen?

En zo is de grote dag soepel naar morgen verschoven. Niet alleen groot omdat een van onze vaste lezers dan jarig is (van harte Jan), maar ook omdat er dan eindelijk een grote vrachtwagen met een enorm grote deur voor komt rijden. Tenzij ze morgen niet komen natuurlijk.