Werken (z)onder hoogspanning

Het straatbeeld bij ons huis is wel eens vrolijker geweest. Ik kwam vanaf de parkeergarage onder het tunneltje in de nieuwbouw vandaan, draaide onze straat in, en zag dat het chaos was. De hele straat stond vol met zwaar materieel. Liander was uitgerukt. We hadden daar al een brief over gekregen, er was een serieuze storing gemeld. Heel af en toe viel de stroom in een gedeelte van onze straat uit, dat duurde nu al een paar weken, het was begonnen toen het straatje recht voor onze voordeur was opengemaakt. De mannen die op onze stoep bezig waren, keken er bepaald niet vrolijk bij.

Dat het straatje was open gemaakt, dat kwam min of meer door ons.
Al weer heel lang geleden heb ik alle oude elektra in onze hal weggesloopt. De meeste bekabeling was nog uit de tijd dat we een innige samenwerking met het sekstheater hadden. Toen het slopen klaar was, kwam de manager van het theater sip vragen of ik nog internet en TV had, want bij hem was dat op wonderbaarlijke wijze weggevallen. Hum, sorry, misschien een van de gesloopte kabels?
Drie weken geleden was Ziggo uitgerukt. Onze straat werd geopend. Van een kastje wat toevallig bij ons aan de gevel staat tot aan de ingang van het Theater werd een groene antenne kabel gelegd. De buren hadden weer TV.

Maar goed, sinds dat de buren weer TV hadden, had de rest van de straat dus af en toe geen stroom.
Er waren al metingen gedaan, er was een man met een speciaal wagentje over de stoep gereden om te ontdekken of hij misschien weglekkende stroom voelde, maar alles was tevergeefs geweest. En dus hadden ze nu besloten om op goed geluk maar eens op onze stoep te beginnen met graven, vanwege de Ziggo dus.

Al snel klaarden ze op. Waarschijnlijk hadden ze het probleem gevonden. De aansluiting van ons bovenhuis op het hoofdnet was door een knoeier gemaakt. Moet je eens zien hoe belachelijk dat geïsoleerd was.

Kabel los, kabel vast, weer meten, dikke pech, de storing was er nog steeds.
Uiteindelijk hebben ze de hele hoofdkabel doorgezaagd, iedereen moest aan de kant, en vanaf een speciale wagen hebben ze een stroomstoot van 12.000 Volt door de kabel gejaagd. Machtig mooi, er klonken luide knallen uit onze kuil. Door die stroomstoten kunnen ze een storing als het ware uitvergroten. Heel geconcentreerd liepen ze de straat terug in, vlak boven de stoep luisterend, en bleven staan bij de nieuwbouwwoning waar ik net onder vandaan gekomen was. Ik hoorde het ook. Er werd ergens diep onder de grond duidelijk hard gebonkt. De straat trilde zelfs een beetje. Eindelijk hadden ze het probleem weten te traceren. Alle stroom ging weer uit, een nieuwe kuil werd gegraven; ze doken een stuk kabel op wat bij de bouw van de nieuwbouw heel onverantwoordelijk was afgedopt.
Terwijl er in het gat bij de buren geklust werd, werd ons gat weer dichtgemaakt.

Ik kon nog net een foto maken van onze nieuwe aansluiting van het bovenhuis. Wat een geluk bij een ongeluk, dat ze dat per ongeluk ontdekt hadden.

Dit was natuurlijk allemaal zo machtig interessant, dat mijn eigen werk er een beetje bij ingeschoten is. Al was het maar omdat we geen stroom hadden, en je eigenlijk bij elk klusje wel eens wat stroom nodig hebt.
Ik heb eerst maar wat stukadoors klusjes gedaan, water hadden we gelukkig nog wel, en toen alles weer op orde was, zo rond drie uur, heb ik ook nog wat aan de slaapkamervloer doorgewerkt.