Welke kant gaat dit op? Rechtdoor.

Het is een woelige week geweest. Na drie weken volstrekte stilte opeens weer op mijn werk te zijn -golfslagbad hoogste stand- viel me zwaar. Gelukkig had ik vannacht supergoed geslapen dus opgetogen sprong ik uit bed. Hessel zat in de bank met een wat pips gezicht op zijn iPad te kijken. Er was een probleem. Het weer. Vanaf donderdagmiddag begint een regenbui die pas de week erna ophoudt. Mariusz en zijn  mannen starten maandag, en hebben tot donderdag nodig om het dak te vervangen. Ron of Bart komen dan vrijdag om alles af te dichten. Als het donderdag begint met regenen wordt het hout nat. Wanneer je dit dan af gaat dichten wordt het feitelijk nooit meer droog. Dat is slecht voor het hout. En dus voor het hele project. Vandaar Hessels pipse gezichtje.

Er waren twee opties: hele project verplaatsen naar mei volgend jaar of kijken of we eerder kunnen starten. Hessel belde Mariusz. Of er misschien mannen zin hadden om morgen te werken voor een stukje dak-demolition in Haarlem? Na een uurtje belde Mariusz terug: ja, er komen drie mannen en misschien vier. Morgen om 10.00 uur starten ze samen met Hessel. Vol gas vooruit dus. Niks geen omwegen. Pak van ons hart.

Wij gingen ondertussen naar Kortenhoef om een wandeling te maken van de natuurmonumenten. Het was heerlijk warm en de natuur daar is erg mooi, met hele vriendelijke koeien die ons gewoon door hun wei lieten lopen.

Ook reden we nog even door Nederhorst den Berg (mijn geboorteplaats) en aten een stukje appeltaart in Vreeland. Ook een mooi dorp om te wonen trouwens. Anyway. We zaten na het eten rustig op de bank te lezen. Ikzelf ben helemaal geobsedeerd door de biografie van Kees Boeke ‘De geest in dit huis is liefderijk. Het leven en De Werkplaats van Kees Boeke (1884-1966)’ dat ik van Evelyn heb geleend. Alles was rustig en harmonieus, toen Hessel opeens opveerde en aan tafel wild karton begon te knippen. Ik snapte niet wat hij aan het doen was, maar na een half uurtje zei Hessel: Kijk zo zou de trap naar boven ook kunnen: Zo issie uitgeklapt en neemt ‘ie 80 cm in beslag. En zo (klapte trap in) scharniert ‘ie naar boven en is de loopruimte weer maximaal.

-als het filmpje hieronder niet uit zichzelf begint, moet je even op het pijltje in het midden klikken-

Hessel blijft me verbazen. Ik vermoed dat hij de hele dag tijdens het wandelen en misschien zelfs al de hele week latent over de trap heeft nagedacht, en dan opeens komt de brainwave. Volgens mij is hij nu op internet scharniersystemen aan het uitzoeken dus ik laat ‘m even in stilte.. ssst.