We tegelen overal tegelijk

Via een broer van Anneke zijn we in contact gekomen met de grote tegelspecialist. Dan heb ik het niet over de tegeltjes in de badkamer, daar begin ik zo langzamerhand zelf een specialist in te worden, maar over de tegels in onze hal. Daar hebben we jaren geleden al eens een blog over geschreven, en sindsdien is er niet veel meer met die tegels gebeurd.
Tot afgelopen zaterdag. Toen stond de vooraanstaande tegelspecialist met camera en meetlat in de hal.

Hij was diep onder de indruk. Een prachtig tableau, originele “van Hulst” tegels uit 1902, een museaal geheel. Het toeval wil dat onze man niet alleen tegels restaureert, maar ook met regelmaat partijen tegels opkoopt. Hij heeft een veldje van onze tegels in zijn bezit. Nu schieten we lekker op. Het is het plan dat hij ergens in deze maand aan het werk gaat. De oude en kapotte tegels worden verwijderd, daar komen vlekkeloze tegels voor in de plaats. Als extraatje worden links van de stoppenkast ook nog de oude toplijst tegeltjes terug gelijmd. Die tegels had ik gevonden op het plafond van het theater, toen ik met ons eigen plafond bezig was. Precies zoals in de originele catalogus, die de tegelkoning bij zich had.

Dat zijn de tegels beneden.

Boven hadden we ook geluk. Tussen alle dozen tegels die we voor de logeerkamerdouche besteld hadden, zat er één in de verkeerde kleur.
Ik heb meteen met de tegelhandel gebeld, en afgesproken dat ze die doos zouden omruilen. Voor de zekerheid had ik ook nog een extra doos besteld. De levertijd was onbekend, het werk aan de douche stond stil.
Tot vorige week donderdag. Toen belde de tegelhandel me op. “De doos was binnen.” “U bedoelt zeker de dozen?” vroeg ik. Maar nee hoor, er was slechts één doos gearriveerd. Als ik een tweede doos zou willen, ja die moest extra besteld worden, levertijd onbekend. De smiechten. Die ene doos waar ze over belden is vast en zeker mijn originele doos, die ze ergens achter een kast gevonden hadden. Nou ja, ik kon gelukkig wel verder met de douche.

Ik heb inderdaad een extra doos nodig. De douche is nu bijna helemaal betegeld, alleen het stukje boven de deur moet nog. Maar dat hindert niet. Want je moet wel heel gek met water klooien, wil je dat stukje raken. We wachten rustig op de laatste doos, en doen tot die tijd net alsof de douche af is.

Als je op je rug ligt, zie je dit:

Het was eindeloos gepruts, want ik wilde de hoeken allemaal “in verstek”, in plaats van een afwerking met een plastic of metalen hoekstripje.

Dit ziet er zo in close-up wat ruw uit, maar wordt waarschijnlijk heel aardig als de tegeltjes straks ook gevoegd zijn.

Na de wanden was de vloer aan de beurt. Eerst behandeld met waterdichte pasta.

Vandaag heb ik de vloertegels er in gelijmd.

Nu mogen de tegels een paar dagen drogen, maandag ga ik ze invoegen. Als ze gevoegd zijn sluit Bart de douchekop aan, en als de douche werkt, dan kunnen we verhuizen.

Huh?? VERHUIZEN??

Jazeker, we gaan na 4 jaar eindelijk verhuizen. We hebben zelfs al een datum geprikt. In optie. Maar dat gaan we nog niet hardop zeggen, want wie weet wat er nog allemaal kan gebeuren voor die tijd. Als we er echt 100% zeker van zijn, dan bent u de eerste die dat hoort.