Toen kwam Mariusz met zijn grote spuit…..
….. en hij spoot dit stukadoorshoofdstuk al bijna uit.
Maar voordat dat zo ver was, waren Piotr en Przemek al een uurtje of wat druk bezig met de voorbereidingen.
Eerst werd het keukenplafond in de primer gezet. Met kwast en roller.
Ik had met een korting bij Sigma vanwege good old times het beste van het beste gekocht.
Nadat de primer er op zat, werden alle kieren en naden met acryl behandeld.
Eerst kitten Dan met de natte vinger natrekken
Van de Arbodienst hebben we in Polen gelukkig nog nooit gehoord:
Het werd de hoogste tijd om de hele keuken in plastic in te pakken.
En toen kon Dokter Mariusz zijn kunsten gaan vertonen.
Wat is ook alweer boven? Tinky Winky
Na al die uren van spanningsopbouw, ging het spuiten razendsnel.
De verf glansde handig bij het opbrengen, zodat je goed kon zien waar je gebleven was, maar droogde binnen een halfuurtje prachtig mat op.
RAL Kleurnummer 9016, het nieuwste van het nieuwste moderne superwit.
Meteen na de keuken trok onze spuitgast het trappenhuis in.
En zo waren voordat ik er erg in had alle keuken en trappengat plafonds wit.
De rest van de middag was Mariusz bezig met het schoonmaken van zijn spuitapparatuur. Hij had het hele zaakje net vanochtend splinternieuw en speciaal voor de gelegenheid gekocht.
Piotr en Przemek schilderden ondertussen dapper door.
Vandaag staan de woonkamer en gang in de primer, morgen worden ze gespoten.
En dan, morgen einde dag, verdwijnen de Polen weer voor een tijdje uit ons leven. Pas als ik de slaapetage helemaal af heb komen ze weer terug, om de trilogie af te sluiten. Het laatste stuc en schilderwerk. Wie weet dit jaar nog?
WOW!!! Net echt!!!
Die Polen zouden we moeten huldigen bij de ingebruikname van het pand! Schitterend.
En nu geen Belinda’s gaan zitten roken tegen die RAL Kleurnummer 9016 aan. En de ooenhaard ook niet teveel stoken.
Paul, ik durf straks zelfs niet meer zwaar te tafelen.