Stukadoren

Ik wist niet dat ik het in me had.
Ik heb steeds geroepen dat ik alles in het huis zelf wilde doen, maar dat het stukadoren door de specialisten – lees de Polen – gedaan moest worden. Dat leek me zo ontzettend zwaar. En moeilijk.

Maar hoe gaan die dingen? Ik zou toch best zelf een klein stukje kunnen proberen? Bijvoorbeeld die rare strook baksteen bij het winkelraam?

Voor het raam was vroeger, toen we het huis kochten, een grote etalage gebouwd. Afgewerkt met spiegels en een hoop hout.

Ik heb die zooi al twee jaar geleden weggesloopt, sindsdien is er een brede strook oude bakstenen in zicht geweest, met helemaal bovenaan een flink gat, en met een enorme bundel oude elektra pijpen. (zie boven)
De pijpen had ik vorige week al weggehaald, het gat had ik dichtgemetseld.
Vandaag besloot ik de stoute schoenen aan te trekken. Ik bikte de laatste stukjes loszittend stuukwerk weg, ik sloopte de zes oude stopcontacten uit de muur en ik ging aan de slag.

Als een muur heel onregelmatig is, en als de stuuklaag op sommige plekken meer dan 5 centimeter dik moet worden, dan is het een stuk goedkoper en steviger om eerst een raaplaag aan te brengen. Leuk ouderwets is het om die raaplaag van een mengsel van kalkmortel en cement te maken.
Gelukkig hadden we dat al eens meegemaakt in ons huis. De Polen hadden op die manier ons trappenhuis voorbereid. Ik bladerde terug in mijn fotocollectie, en zag weer hoe ze dat deden.

Eerst de muur “aanbranden” met een dun mengsel van water, cement en wat kalkmortel.

Dat kon ik vast en zeker ook. En ja hoor, waar zij met een gul gebaar de vloeibare mortel uit de kuip tegen de muur smeten, bleek ik een blokkwast nodig te hebben. Het resultaat was hetzelfde: een aangebrande muur.

Daarna gingen ze in de weer met de echte mortel. Eén deel cement op 10 delen kalkmortel, gemengd met zoveel water dat er een dikke pap ontstaat.
Deze pap in dikke klodders tegen de muur smijten.

Als de hele muur volgesmeten is, de boel gladstrijken en netjes recht maken met een aluminium rei. Zo gezegd, zo gedaan. Het water liep me langs de rug, maar na twee uurtjes ploeteren, voila, een fraai in de raaplaag staande etalagemuur.

Dit was niet mijn eerste reparatie in de woonkamer hoor. Vorige week had ik ook de afvoerpijp die vanuit de badkamer van de bovenburen dwars door onze korte woonkamer muur omlaag liep al weggewerkt.
Toen ons huis nog een Tattooshop was, hadden daar de afvoerpijpen van de Tattoo cabines op aangesloten gezeten. Bart had de pijp een tijdje geleden gerepareerd, en sindsdien vroeg de pijp nogal om aandacht elke keer als de buurtjes naar de WC gingen.

Met een haakse slijper heb ik bakstenen “uitgehold”, zodat ze precies om de pijp heen pasten.

Toen alles dichtgemetseld was, heb ik het zaakje afgesmeerd met Ardex A950, een vrij dure maar heerlijk te verwerken afwerkmortel

De korte muur schiet lekker op, de bakstenen bij het winkelraam zijn weggewerkt, ik begin overmoedig te worden.

De lange muur. Waar straks ons prachtige flora en fauna behang tegenaan komt.

Die muur heeft een geschiedenis van veel verbouwen achter de rug.
Vlak voordat we het huis kochten, waren er Tattoo werkkasten tegenaan gebouwd.

De kasten waren eigenlijk twee kleedkamers, uit de tijd dat we nog een lingeriewinkel waren.

Nu zijn die kamers er niet meer. Ze waren precies om de twee prachtige stalen kolommen heengebouwd, die wij vrij in het zicht gaan laten. Na de afbraak bleven er twee stroken kaal baksteen over, met een lelijk gestuukt stuk muur er tussenin.

Annie had een week of wat geleden het meeste stuukwerk al weggehaald. Dat bleek ter hoogte van de kleedkamers namelijk los te zitten.

Ik had vorige week de elektra en digitale leidingen door de kale stukken baksteen heen gefreesd en aangesloten.
Om die muur verder netjes af te werken, zou ook de rest van het stuukwerk eigenlijk verwijderd moeten worden. Waarom doet Annie dat dan niet, vraagt u zich misschien af. Nou, dat zit zo. Annie heeft de overstap van spierkracht naar denkkracht gemaakt. Vandaag is ze begonnen aan een nieuwe free-lance klus.

Nu het stukadoren me zo goed bevalt, ga ik proberen om dit rampgebied zelf onder handen te nemen. Vandaag heb ik eerst het resterende stuukwerk weggehaald.

Morgen ga ik met een Knauf gipspleister de muur afwerken. Althans, dat hoop ik. Als het mislukt, dan halen we alles er weer vanaf, en wachten we tot de Polen tijd hebben. Of totdat Annie weer vrij is.