Parket!!

Afgelopen zondag kregen we het bericht dat de parketteurs niet maandag, maar dinsdag zouden beginnen.
Maandag hoorden we dat het niet dinsdag zou worden, maar woensdag, en waarachtig, vanochtend om 9 uur stonden de parketteurs van de firma Uipkes al netjes op me te wachten toe ik bij ons huis aankwam.

Patrick en Ahmad. Opgeteld meer dan 20 jaar parketervaring. Het was me meteen duidelijk dat we niet overgeleverd waren aan twee beunhazen.

Ze gingen voortvarend te werk.

Ahmad was hoofd schuurmachines. Binnen een half uur was de hele vloer ruw opgeschuurd.

Patrick had de leiding over de grondeerlaag. Een beetje stroperige vloeistof, die vrij snel opdroogde

Nadat die voorbereidingen getroffen waren, is er lang met de opdrachtgever van gedachten gewisseld over de juiste legrichting. In ons huis is er werkelijk geen muur te vinden die haaks op een ander muur staat. Maar gelukkig is de muur die ons van het Sekstheater scheidt behoorlijk recht. Bovendien lijkt hij, als je niet al te kritisch kijkt, min of meer haaks op de open haard te staan. Dat ging ons uitgangspunt worden besloten we, paralel aan deze muur komt het parket te liggen.

Eerst werd het midden van de open haard uitgemeten. Vanaf dat punt keken we wat de afstand tot de seksmuur was. Diezelfde afstand werd op verschillende andere punten in de kamer op de grond genoteerd. Met een slaglijn met krijtpoeder werd er een lengtelijn in de kamer gemarkeerd.

Zo, die knoop was doorgehakt. De mannen deden nog wat professioneel rekenwerk om te bepalen hoe breed een dubbele strook parket zou worden, die maten werden ook op de grond uitgezet, en toen kon het echte werk beginnen.

Patrick bouwde eerst een denneboompje van wat losse stukken parket, en zette dat stevig met tape vast

Ahmad smeerde netjes tussen de lijntjes de eerste lijm uit, Patrick legde daar zijn dennenboompje op.

De heren hadden nu een mooi begin. Hiervandaan werd er in rap tempo doorgebouwd, steeds precies tussen de lijnen blijvend.

Al snel lag er ook al een derde baan. De lijm was nog steeds een beetje flexibel. Toen de derde baan lag, werden de laatste correcties aangebracht. Hier nog een tikkie naar links, daar een halve millimeter naar rechts, ze gingen net zo lang door met schuiven en kloppen totdat de hele strook naadloos en helemaal recht lag. Toen die basis eenmaal helemaal klopte, ging de rest heel snel. Met 5 banen parket begon het al heel erg op een vloer te lijken.

We waren van te voren een beetje bang geweest dat we lelijke knoesten in het parket tegen zouden komen. Dat was ons op de slaapetage een beetje tegengevallen. Om dat probleem te tackelen, hadden we een paar vierkante meter hout extra besteld. Helemaal voor niks, bleek al snel. Er is helemaal geen enkele knoest in ons parket te bekennen, zelfs geen hele kleine knoestjes. Het is echt prachtig. Als extra bonus ging rond deze vijfde baan het hele huis zachtjes naar eikenhout ruiken. Zalig.

Tegen drieën lagen er zeven banen,

om half vier waren de Uipkes al klaar voor vertrek, en was een derde van de kamer gelegd.

Ze hadden nog net even tijd voor een statieportret, morgen weer een nieuwe dag.

Ik heb toen ze weg waren nog even een tijdje over onze nieuwe vloer heen en weer gewandeld. Wat zijn we hier lang over aan het piekeren geweest. Eerst dachten we dat we een Hongaarse Punt wilden. Een grote. Toen besloten we dat het parket moest gaan worden. Maar hoe groot moesten die plankjes dan worden? Ik ben ontzettend blij dat we uiteindelijk op deze variant zijn uitgekomen. De kleine plankjes geven een prachtig klassiek effect, de kleur wordt straks nog met een olie aangebracht en is dan tijdloos mooi van tint. Het is ook heel natuurlijk chic hoe het licht van het grote raam en van ons daklicht in het hout weerspiegeld wordt. We hadden echt niks beters kunnen kiezen!