met z’n drieën gaat het sneller

Ik begon deze dag in Weesp. Daar zit tegenwoordig de firma Tetterode, de grote specialist in natuursteen, die zo lang ik me kan herinneren tegenover de Makro zat. Onwaarschijnlijk onredelijke huurverhoging gekregen, weggejaagd naar een industrieterreintje in Weesp. Heel authentiek Amsterdam gaat inmiddels aan het grootkapitaal ten onder. Maar dit terzijde.

Onze haard is een flink stuk lager komen te liggen, sinds we de vloer opgehoogd hebben. Aan de binnenzijde van de vloer, de rand rond de haard, wilde ik een strook marmer maken, die net iets boven ons parket gaat uitsteken. Tetterode had als enige een marmer wat best redelijk op onze haard lijkt. Vanochtend kon ik de stroken ophalen.

Toen ik tegen 11 uur bij ons huis aankwam, wist ik niet wat ik zag. Uipkes had een derde parketteur meegestuurd. Het grootste gedeelte van de woonkamervloer was al gelegd!

De nieuwe parketteur heette ook Patrick, net zoals de andere Patrick.

De oude Patrick heeft het grootste gedeelte van de dag op z’n knieën bij onze pilaren gelegen. Met engelengeduld heeft hij de strookjes hout precies pas om het staal heen gezaagd.

Patrick 2 en Ahmad zorgden voor de strekkende meters. Aan het eind van de middag was onze hele woonkamer tot aan de randen gelegd. De volgende stap is er een met een cirkelzaag. Op een afstand van 9 cm vanaf de muur zagen ze binnenkort alle uitsteeksels af. Daar komt dan een lange strook parket in te liggen, de zogenaamde band.

Terwijl de Uipkes lekker bezig waren, lijmde ik de stroken marmer op hun plaats.

Langs deze marmeren rand wordt straks ook dezelfde 9 cm band gelegd.

Dan waren er ook nog beslissingen te nemen. Hoe gaat de band lopen die het parket in de hal van de tegels in de keuken gaat scheiden?

Gaat die band rechtdoor langs de muur, en komen de tegels in de volle deuropening te liggen, of maakt de band een knikje en ontmoeten parket en tegels elkaar precies in het midden van de muur?
We twijfelen een beetje. Laat het ons weten!

Om half vier goot Patrick 2 een emmer Epoxy leeg in de gang. Dat waren ze gisteren vergeten te doen. Dat spul moet eerst drogen, voordat ze verder kunnen.

Niks meer te doen, dan snel naar huis, dachten ze. En weg waren ze weer.
Terwijl ze de deurknop al in de hand hadden, stond er iemand aan de andere kant van de voordeur. Jan Verburg.
Jan vond de vloer geloof ik ook reuze mooi. Het is eigenlijk net alsof hij er altijd al gelegen heeft, zei hij. En laat dat nou precies onze bedoeling geweest zijn.

Jan inspecteerde de kleinste kiertjes, maar kon geen ongerechtigheden vinden. Heel lang hebben we niet samen van de vloer genoten. Ik wilde namelijk ook naar huis. Want het is natuurlijk allemaal reuze interessant, zo’n nieuwe vloer, maar thuis wachtte Annie al een beetje op me. En die is jarig vandaag, dus dat gaat echt boven alles.