Met of zonder pootjes

Nu het stof van alle werkzaamheden wat gedaald is en ik me weer een beetje thuis in eigen huis ga voelen, hebben we het volgende project ter hand genomen: de keukenkastjes.

We hebben twee soorten kastjes. De nieuw gekochte, en de erfenis uit het bordeel. De meeste kastjes zijn bordeelkastjes. De kunststof laag die 15 jaar geleden nog heel strak op de deurtjes zat, kon je er inmiddels met wat inzet makkelijk vanaf trekken. Dat is fijn, want er zit een heel mooi MDF deurtje onder, dat laat zich straks makkelijk schilderen.
Alle kastjes en deurtjes worden binnenkort deze kleur:

Het kaalhalen werd mijn eerste klusje. Toen de deurtjes schoon waren, heb ik de kastjes in de juiste volgorde gezet.

Dit hadden we lang geleden al bedacht:

Afgelopen dagen heeft Annie een keukenplan ontworpen. Welk voorwerp gaat in welk laatje of kastje. Nou, daar kwam een verrassing uit. We hebben bij lange na niet genoeg voorwerpen. Of teveel kastjes.
Dat bracht me op het volgende idee. Waar we in omkomen, zijn kookboeken. Waarom maken we de twee kastjes rechts niet alletwee boekenkast?

Dat was meteen een stuk beter. Gelijk wisselde ik op links nog een ladekastje met een kastje met deur om, en we zagen onszelf al helemaal klaar voor de eerste maaltijd.

Toen kwamen de details.

Ik had ooit eens op het internet een paar foto’s van een keuken gezien, die een beetje op die van ons leek. Vooral de detaillering viel me op. Niet hats klats de aanrecht bovenop het kastje, maar een leuk randje daartussen. De zijkant van de keuken was ook mooi met een paneel afgewerkt. Tussen de verschillende onderdelen van de keuken stonden hier en daar wat smalle pootjes. Het zag er tof uit.

Dat kunnen wij natuurlijk ook:

En toen kwamen de keuzes. Veel keuzes. De plint, met een profieltje of gewoon recht?
Dat antwoord hadden we snel. Recht, in het blauw van de kastjes, besloten we.

De pootjes. Die kunnen op heel veel plaatsen. Bijvoorbeeld links en rechts van de grote lades onder de kookplaat.

We belden, we vergaderden. De pootjes doorbraken de strakke lijnen heel leuk. Een beetje zoals het profiel in de plinten en de architraven rond de deuren een beetje extra sjeu aan het huis geven. Totdat Annie het vanmiddag plots een “bedachte country farmhouse style” noemde. Toen waren de pootjes opeens reuze stom.

De rest van de middag ben ik aan het piekeren geweest.

Met pootjes:

Of juist zonder pootjes

Zojuist, tijdens het eten, wisten we het zeker. Zonder pootjes.
Maar terwijl ik dit zit te schrijven kijkt Annie op Pinterest in het mapje met haar lievelingskeukens. Wat ontdekken we? Allemaal pootjes!

Gaat zeker vervolgd worden……