Hoe lang duurt dat stukadoren eigenlijk?

Gisteren had Bouwcentrum Filippo me met de hand op het hart beloofd meteen te zullen bellen zodra de tien door mij bestelde Knauf MP75 Diamant zakken binnen waren.

Vandaag om 12:00 had ik nog niks gehoord. Dan zelf maar even bellen met de heren Filippo. “Ah, die Diamant, ja hoor, die is vanmorgen binnengekomen” sprak de baliemedewerker blijmoedig. Even twijfelde ik. Hoe lang duurt het eigenlijk, zo’n wandje stuuken? Het was natuurlijk wel zo leuk om, eenmaal begonnen, de hele muur af te maken.
Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken. Hup, vol gas naar Filippo.

12:19

De zakken liggen in de auto, nu snel naar huis. Eerst even studeren. Zestien liter water op één zak Goldband, geen aanwijzingen op de Diamant verpakking. Op goed geluk 30 liter water in de kuip gedaan, een zak Diamant en een zak Goldband in de kuip, en mixen maar. Het feest kan beginnen.

13:04

Alles is in gereedheid.

Ik was op alles voorbereid. De mortel schepte ik op een daarvoor speciaal aangeschafte plank met handvat. Dat bleek behoorlijk zwaar te worden. Zes kwakken op de plank kon ik net hanteren. De plank tegen de muur drukken, en dan met de plakspaan het zaakje over de muur uitsmeren. Het smeren ging reuze makkelijk. Het spul bleef keurig zitten, en liet zich mooi verdelen. Maar zwaar was het wel. Het lukte me niet goed om met de linkerhand de plank vast te houden, en met de rechterhand te smeren. Gelukkig keek er niemand, en bedacht ik een list. Als ik de plank met mijn buik tegen de muur klemde, dan kon ik met twee handen smeren.

Na een tijdje had ik een flinke hoeveelheid stuuk op de muur zitten. Nu werd het tijd om te zien of het ook een beetje recht kon worden. Ik had een aluminium rei gekocht, 2.50 meter lang, en daarmee trok ik de massa glad met als basis links de bestaande muur, en als geleider rechts de strip die ik gisteren al op maat bevestigd had. Pff, dat was eigenlijk ook wel heel zwaar.
Op sommige stukken had ik veel te dik gestuukt, en op andere stukken juist veel te dun. De rei schraapte de dikke stukken af, en op de dunne stukken smeerde ik weer nieuw stuuk.

Toen de zaak min of meer egaal verdeeld was, streek ik het met een lange aluminium strook met handvat, een zogeheten spacmes, helemaal strak en vlak af.
Het was flink buffelen, maar na een tijdje was het eerste vak klaar.

14:04

Als ik het eerste vak in precies een uur gestuukt had, dan kon ik met gemak ook het tweede vak gaan doen, vond ik.

Ik bleek een buitengewoon slordige stuuker te zijn. 99% ging netjes op de muur, maar die ene procent die wel eens van de muur afviel, die viel precies op de plek waar ik binnen een paar minuten bleek te willen staan. Stuuk onder de zolen, stuuksporen op de vloer. Stuuk op het keukentrappertje, stuuk op de steiger van Jan. (Als ik dat maar weer schoon krijg!).
De vermoeidheid begon toe te slaan. Ik had al wat handigheid gekregen, maar allemachtig wat was dat stuuken zwaar. Mijn shirt was vanachter doorweekt van het zweet, en van voren wit van de truuk met de plank tegen de borst.

16:04

Echt waar, ik bleek de foto’s allemaal op de minuut precies een uur achter elkaar genomen te hebben, zag ik terwijl ik dit blog schreef.

Het tweede vak is ook af.

Ik sta nu voor een belangrijke keuze. Stoppen of doorgaan? Ik was eerlijk gezegd doodop. Eerst ging ik maar eens een beetje schoonmaken. Alle gereedschappen zaten dik onder het stuuk, de vloer was helemaal glibberig geworden omdat ik per ongeluk ook wat water gemorst had.
Toen er weer wat orde in huis was, merkte ik dat het eerste vak al aardig begon te drogen. Tijd voor de spons. Als het stuuk aandroogt, moet je het namelijk weer nat maken en lekker masseren. Allerlei bobbels, hobbels en onrechtmatigheden werk je op die manier weg. Meteen daarna de muur weer gladtrekken met het spacmes.

Ik besloot de hele muur af te gaan maken.

De eerste geleiderail pulkte ik uit de muur. Ik maakte een derde kuip stuuk aan. Wonderlijk genoeg bleek ik steeds precies een vak te kunnen vullen met één kuip, oftewel twee zakken. Dat betekent dat ik vandaag slechts zes zakken ga gebruiken. Lekker ruim ingekocht, die 22 zakken in totaal.

Eerst vulde ik de ruimte waar de geleiderail had gezeten met de verse stuuk in. Daarna begon de slag om vak 3.
Vraag me niet hoe het me gelukt is, maar ook het derde vak is netjes afgestuukt. Inmiddels had ik ook wel begrepen waarom de Polen dit altijd met z’n tweeën doen. De een maakt gereedschap schoon, bereid de troggen voor, lost de ander af, noem maar op. Ik was tegen zessen in m’n eentje klaar met stukadoren. Maar toen moest er nog gesponst worden, gespacmest, en vooral schoongemaakt. Als dat stuuk eenmaal aan je gereedschap zit, dan is het een koppig goedje.

Enfin,

20:12

Ik zat op onze blauwe bank. Ik keek naar een gestuukte muur. Ik was reuze tevreden met mezelf. Het was mooi geworden.

Morgen een dagje orde op zaken stellen. Eens kijken of ik het keukentrappetje en de steiger weer toonbaar kan krijgen, en of ik alle witte voetstappen die door huis en tuin lopen uit kan gummen.

Ik heb inmiddels wel besloten dat ik dit kan. Ik ga ook de andere muren waar later behang op komt zelf stuuken. Maar dan begin ik wat vroeger op de dag, en doe ik wat minder strekkende meters. De muren waar later latexverf op komt laat ik aan de Polen over. Dan hebben die ook nog wat te doen.