Hè lekker, alles is weer net als vroeger

Het duurde best nog wel lang, voordat de Poolse hectiek weer uit mijn systeem was. Gisteren en eergisteren heb ik alle troep naar de sloop gebracht, vandaag wilde ik weer even “kwartier” maken. Ik ben met stofzuiger en dweil in de weer geweest, en tegen het begin van de middag begon ons huis weer een beetje als ons huis te voelen. Net toen ik rustig op de bank ging zitten, belde Monique Lotsy aan. Ze wilde ons dakterras wel eens met eigen ogen zien, en wilde ook wel even een beetje bijpraten. Dat was precies waar ik zin in had.

Toen ze na een tijdje weer vertrok, stond Marc Felperlaan op de stoep. Marc is altijd aan het werk geweest als cameraman. Talloze speelfilms, commercials en documentaires zijn van zijn hand. We hebben samen veel meegemaakt. Zo hebben we les gegeven op de filmacademie van Indonesië, maar ook hoog op de Noordpool met Inuit en hun Huskies gefilmd.
We delen twee hobby’s. We zijn helemaal into de Mac computers, dat is nog niet zo heel gek; onze andere hobby is veel vreemder: we verbouwen huizen. Marc heeft jaren geleden een kerkje in Friesland gekocht, wat hij nu tot woning aan het ombouwen is, en ik sta zoals bekend heel wat platvloerser in een oud sextheater te klussen.
We hadden elkaar door omstandigheden een tijdje niet gezien, zodat dit Marc’s eerste bezoek aan ons huis was. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Terwijl ik even niet oplette, was Marc al aan een mini-documentaire begonnen. Vroeger ging dat nog met loodzware camera’s, tegenwoordig filmt hij met een iPhone. “Dan kan mijn vriendin thuis leuk zien wat jullie aan het maken zijn”, zei hij.

We hebben lekker lang over van alles en nog wat zitten te praten. Toen Marc na een tijdje aangekondigde dat hij via de Bouwmaat naar huis zou gaan, keek de moeder van Anneke door het raam. Ze hebben even kort kennisgemaakt, ik zwaaide Marc uit, en had daarna een gezellig half uurtje met Annie’s moeder.

De dag was alweer voorbij en ik tufte rustig naar Amsterdam. Het is best leuk hoor, flink opschieten met een huis vol Polen, maar zoals vandaag zie ik de dagen toch het liefst.