Happy in the rain

**

Mogelijk hebt u vanmorgen iets teveel mailtjes van het blog ontvangen. Dat was omdat we gelukkig op het nippertje het hele blog van de technische ondergang hebben weten te redden. Excuses voor de eventuele overlast..

**

Bij ons in Amsterdam was het nogal regenachtig vanmorgen en eerlijk is eerlijk: ik vond het zalig. Alle ramen en deuren open en dan die lekkere opgefriste lucht van buiten naar binnen. Zaterdag gaat Hessel voor een klein poosje naar Portugal en ik ben in ieder geval vandaag en morgen vrij. We kunnen geen hele grote klus meer doen voor Hessels vertrek, maar we hadden wel zin om samen iets te doen. Hessel wilde in Haarlem rommelen met de waterleiding en ik wilde graag studeren, op linkedin kijken, administratie doen, boodschappenlijstjes maken etc etc. Dus hoe gezellig is het om dat samen in Haarlem te doen!

Tevoren gingen we eerst naar de mega-grote Albert Heijn op het Raaksplein inclusief parkeergarage. Daar kochten we o.a. het hele schapje AH Puur 85% chocolade leeg. Het is het enige ‘snoep’ dat we eten en het is telkens uitverkocht bij AH, maar in Haarlem was het er in overvloed. Maar nu dus niet meer.

De regen brengt een soort rust met zich. Iedereen vindt het geloof ik wel lekker. Ik zat volstrekt harmonieus in de woonkamer te werken.

Het viel me vandaag wel op hoe een zeer grote hoeveelheid zeer keurige meneren bij de buren naar binnen ging. Het leek ook wel of ze er nooit meer uitkwamen. Misschien word je broeierig van regen op zekere leeftijd; ik heb geen idee en navragen leek me niet gepast. Opvallend ook dat diverse mannen wielrenkleding aanhadden. Mogelijk dat ze thuis hadden gezegd dat ze even een rondje gingen fietsen in de duinen.

Ondertussen zat Hessel een soort twister te doen op het plafond en een hele leiding aan te leggen met onnoemelijk veel elleboogstukjes. Af en toe moest ik heel snel aan komen rennen om hem spullen aan te geven. Hij was -net zoals de klanten van de buren- wel in de positie gekomen, maar kon er niet meer lekker uit.

Ik was nog gezellig recepten aan het zoeken -Diana Henry mensen onthoudt die naam-, want morgen is het Bonte Avond omdat Hessel daarna weg gaat.

Pingping een appje: ik hoef niet op gesprek voor een klus te Den Bosch want er is al een geschikte kandidaat gevonden (…). Toen ik het las brak de zon door, letterlijk, dus ik ging maar even een rondje lopen om boodschappen te doen. Groente en dergelijke bij Mabrouch, gezichtszeep bij van der Pigge en omdat ik nog steeds teleurstelling voelde liep ik even binnen bij De Vries Boekhandel om kookboeken te kijken.

Ik word daar altijd heel rustig van. Er is een nieuw boek van de schrijver van Polpo zag ik, maar het was kijken en niet kopen.

Toen ik uitgekeken was liep ik door het centrum naar huis en kwam voor het Stedelijk Gymnasium Peter tegen. Hij woont op de Bakenesse gracht en was ooit een van mijn werkgevers bij N=5, en heeft ook een aantal films met Hessel gedraaid vroeger. Heel gezellig mee gepraat en hij komt binnenkort even langs. Ondanks de zon, de kookboeken en de ontmoeting met Peter was de teleurstelling nog steeds niet weg. Daarom liep ik langs de chocoladewinkel naar huis.

Daar moest ik gelukkig heel lang wachten zodat ik de geur lekker lang tot me kon nemen. Daarna ging het iets beter met me. Thuisgekomen was Hessel bijna klaar en opgetogen.

De hele pijpleiding was af. En het kleine stukje in de vloer waar je nooit over mag struikelen omdat anders de hele vloer er uit moet is nu een lange pijp geworden.

Alles loopt ook supernetjes door de nieuwe balkjes…

En komt er precies bij de wastafel weer uit….

Hij zei: ach man, zo meteen ben je blij dat dit niet is doorgegaan. Dan heb je iets anders leuks en intens dankbaar dat je niet vier keer per week naar Den Bosch hoeft en weer terug. Dat zal zeker zo zijn. Ik deed nog even de afwas en toen konden we naar huis.

Mogelijk tot morgen en anders tot wanneer Hessel weer terug is.