Div

Hallo daar zijn we weer!

16 oktober 2021 * 4 Reacties

Vanuit onze minuscule doch zeer gewaardeerde lezersbase kwamen diverse roepen om een nieuw blog. Vandaag komen er maar liefst twee. Niet dat we dit elke week weer gaan doen -misschien wel, wie zal het zeggen?- maar we hebben besloten tot een strikte scheiding tussen de nieuwtjes van 79 zwart (ons woonhuis) en 77 zwart (het theater). Het vorige blog eindigde toen we net mijn werkkamer in 77 zwart wit hadden gemaakt. Vanaf de zaterdag dat er geschilderd werd voelde Hessel zich (net gevaccineerd) beslist niet lekker. We dachten dat het de bijwerkingen van de vaccinatie was, dus even een paracetamolletje en door. Totdat het ‘beslist niet lekker’ zich verhevigde. De test wees uit: Corona.

Hij moest bedrust houden. Nou, dat moest misschien niet, maar er was geen andere optie.

En een paar dagen daarna was ik -ondanks volstrekte isolatie- ook aan de beurt. Corona ok, maar o, o, o, wat wordt je er lelijk van zeg!

Ik knapte redelijk snel op, kreeg na verloop van tijd ook mijn smaak terug, maar het plaatje in de header symboliseert voor mij de afgelopen 6 maanden. Hessel voelde zich telkens zo als die aal. Hij kon weinig anders dan op de bank liggen. Voortdurend moe, nergens zin in, overal tegenop zien. En elke dag hopen dat het na deze dag over zou zijn. Gelukkig mochten we in juni een paar dagen bij vriendinnen logeren in Portugal. Dat was zalig. We spraken met elkaar af dat na Portugal de Corona klaar zou zijn.

Toen we weer in NL arriveerden en onze auto startten bij de superhandige snelbusplek in Haarlem, bleek de accu leeg. Gelukkig kon mijn vader binnen 10 minuten komen om de auto weer op te stralen.

Maar dit best gezellige tegenslagje bleek een voorbode van wat zou komen.. de Corona was nog helemaal niet weg. Een mooie zin zou nu zijn “Hessels eigen accu was ook nog steeds leeg” maar dat ligt zo voor de hand dat ik dat niet schrijf. Hessel ging wel van achter de computer heel hard aan de slag met 77 zwart, maar echt energiek kan ik de afgelopen periode niet noemen. We vinden zelf steeds dat we mazzel hebben dat we een leuke relatie hebben, want als we een slechte relatie zouden hebben, dan hadden we echt een probleem gehad.

Sinds een paar weken gloort er hoop. Hessel wandelt veel zelf en vaak in het weekend ook samen.

  • Egmond
  • Egmond
  • Haarlem
  • Haarlem

In Egmond bijvoorbeeld staan niet alleen hele leuke paarden in de duinen, maar ook een kast met zelfgemaakte producten die je mag meenemen als je een euro in het blikje ligt. Hoe gezellig is dat! Hessel loopt in z’n eentje graag naar uitspanning “de Stinkende Emmer” (onderste plaatje) -dat is voor de kenners richting Elswout- omdat ze daar zo’n beeldig terras hebben.

Of we dan ook nog wat deden in ons eigen huis?! Even geleden appte een vriendin me “kan je al in bad?” Uhm nee, ik kan nog niet in bad… Maar we hebben we andere kleine dingen gedaan.

Toen de energie weer een beetje terug was, keken we eens om ons heen. Na de verhuizing hebben we al onze oude meubelen neergezet, en best lelijke lampen opgehangen (of slechts peertjes) en gek genoeg: daar ga je aan wennen. Als we nooit meer wat zouden doen, zouden we prima gelukkig zijn zoals het nu is. Maar we wilden toch weer graag een nieuwe impuls geven aan het interieur en de boel weer op gang krijgen. De vraag was #HOEDAN??

Gelukkig kennen we Stock. We besloten hen te vragen voor een plan voor de tweede ronde. Zodat we echt een richting hebben om naar toe te werken. Jeroen kwam bij ons langs en vond het wel heel gezellig, maar ook een ratjetoe. Er moest meer rust en eenheid komen. Akkoord.

Zoals wij zijn, maakten we een visuele vragenlijst, met alles waar van we niet weten #hoedan!?

Stock ging aan de slag met een plan. Ondertussen drong ik er in de huisvergadering sterk op aan dat we voordat de energieprijzen teveel zouden stijgen eindelijk deuren zouden bestellen voor de bijkeukens. Hessel vond een bedrijf dat ze exact zo kon maken als op de Willemsparkweg.

Ze komen… in februari!! Enfin, gelukkig hebben we in het theater nog genoeg deuren die overbodig zijn, dus die hangen we er tot die tijd in.

En daar was Stock al weer retour met een plan. Het is niet zo dat we dit letterlijk allemaal gaan aanschaffen a la minute, maar het geeft een richting en een doel om naar toe te werken.

We hebben het kleed, de eettafel en de bank besteld… (Mogelijk dat we onze oude spullen kunnen gebruiken voor 77 zwart, zodat we ‘gemeubileerd’ kunnen verhuren, maar dat is dus een andere blogpost!!) Ook hebben we nu eindelijk echte keukenknopjes in plaats van de oude porno knoppen… De rest van de keuken moet nog wel afgeschilderd worden, maar kniesoor die daarop let. Hoe blij een mens kan worden van keukenknopjes! Ik had geen idee!

Wat ook wel een spectaculaire verandering is, zijn de lampjes in de keuken boven het aanrecht… In plaats van de op z’n kop hangende Ikea lampjes zijn er nu een soort glazen bollen. ‘Tres Café Paris’ noemen we het. We gaan er bijna Frans van praten.

Omdat we niet 100% wisten of we de keukenstoeltjes die Stock aanreikte helemaal top vonden qua zit confomfort (en eerlijk gezegd ook een beetje kostbaar) hebben we op marktplaats alvast wel 6 normale stoelen gekocht in lijn met het idee van Stock. Stock weet daar trouwens van, voor de goede orde. Als je dus komt eten, heb je niet meer een veer in je achterste steken, dus je kunt wat langer blijven hangen.

Daar komt bij dat we op mijn verjaardag een Sous vide apparaat hebben gekregen, dus er kan nu niks meer mislukken! Ziehier de eerste eendenborst die van de band af is gerold.

Wat ook nog wel lollig is om te melden, is dat we in de stad helemaal hip zijn. Ik zit nu aan de tafel in de woonkamer bij het raam te typen en telkens stoppen er mensen die op ons bankje gaan zitten en een foto maken voor Instagram. Serieus! omdat de bloemen zo leuk zijn bij de gevel. Soms stopt er zelf een brandweermannen corps voor een foto.

Vandaag volgt ook nog een blog over 77 zwart. We hebben al met al nog een lange weg te gaan, maar we genieten er erg van dat we weer ‘on the move’ zijn.

Alvast een heel fijn weekend gewenst! Liefs A&H