Groene vingers

Toen we vanochtend in de auto stapten, was toevallig net het nieuws op de radio. De hoofden van de veiligheidsregio’s hoopten vurig dat we vandaag niet massaal naar de bouwmarkten zouden gaan, en zeker niet naar de tuincentra.

Hum.

Het was zalig rustig bij tuincentrum het Oosten. Wel jammer dat de oliebollenkraam dicht was, ze serveren daar normaal machtig lekkere rum-rozijnenbollen.

Annie had van te voren een heel schema gemaakt van pot en plant.

Met de auto vol groen reden we naar Haarlem

We weten natuurlijk allemaal al lang hoe handig Annie met denkwerk is. Maar dat ze ook groene vingers zou hebben, daar keek ze zelf ook een beetje van op.

In razend tempo werden de beslissingen genomen. De rode pot kreeg paarse bloemen, de blauwe pot een rododendron, de passiebloem ging tegen de rechter muur groeien, de druif kwam links. Ze was niet meer te stoppen.
Dat gaf mij de gelegenheid om even op het dak te klimmen. Onze Blauwe Regen zou wel dorst hebben. Ik wist niet wat ik zag: Hij begint te bloeien!

Zoveel uitbottende natuur om ons heen; het huis wil echt dolgraag dat we er nu eindelijk eens komen wonen. Zelfs de nieuwe vensterbank en de jonge aanplant konden het al meteen goed met elkaar vinden.

Toen het aan de voorkant van het huis naar wens was opgeleverd, nam Annie de achtertuin onder handen. We gaan binnenkort koken met kruiden uit eigen pot.

Aan het eind van de dag konden we de overbuurvrouw met zachte dwang overreden om op veilige Corona-afstand een foto van ons te maken.

Ep en Bep op hun bankje, tussen hun eigen groen.

Nou heeft Annie bedacht dat ze ook zo’n geveltuin tegen het raam van de overburen gaat zetten. Vanwege ons uitzicht.