Full house

We hebben even geen blog geschreven, maar waren ondertussen gewoon bezig. Vorig weekend waren we drie dagen in Haarlem. Ik haalde alle onkruid uit de stoep, terwijl Hessel de kasten verder in elkaar zette..

Ondertussen kwam Monique Lotsy gezellig langs, en Evelyn uit Portugal kwam eten. Daar hebben we gek genoeg geen foto’s van. Zondag maakten we samen de keukenvloer nog een keer heel erg schoon. Echt heel erg schoon, zodat Hessel die maandag nog drie keer in de nano kon zetten. Nu is die echt af. En beschermd tegen alles wat een vloer kan overkomen.

Dinsdag kocht Hessel een IKEA wastafelkastje voor de logeerkamer, maar vond ‘m te diep, dus zaagde ‘m wat ondieper af. Ernaast kwamen twee lampjes die ik nog had (de kapjes volgen nog).

Woensdag onderging hij een ‘onbelangrijke ingreep in zijn neus’ in het ziekenhuis. Donderdag ging hij gewoon aan de slag, want het laatste doosje tegels was aangekomen dus hij maakte het tegelwerk in de douche af.

Gisteren kwam eindelijk de grote flieberbloem aan de voorkant uit!

Vandaag waren we er weer samen en onze Bart was al vroeg begonnen. Hij zorgde ervoor dat er ook water uit de douche kwam en hij sloot ook het water van het wastafeltje aan.

Daarna sloot hij de kraan van de wasmachinekamer aan en plaatste de Quooker in de keuken.

Toen die het ook deed (ik vind het heel apart om een Quooker te bezitten!) ging hij het tussendak op om ook nog de afzuigkap aan te sluiten.

Ondertussen kwamen mijn broer, schoonzus en neefjes even langs. Zij zijn op vakantie in het huis van mijn ouders.

Ik had tussendoor een ramenzeem ding gekocht met een telescoop stang van 4 meter om de bovenramen schoon te maken. Het is van ons lievelingsmerk Leiffheit en het werkt geweldig. Voor het eerst in 100 jaar zijn de ramen boven in het sop geweest. Ik moet nog wel even oefenen op streeploos de trekker er over halen.

Er was te weinig tijd om te oefenen, want mijn zakelijk partner en vriendin Mijntje kwam langs, om mee te blijven eten. Terwijl Bart einde dag door de achterdeur naar zijn bus liep, kwam Mijntje door de voordeur binnen. Of zoals Hessel zei: “Het is hier net het theater van de lach!”.

Mijntje moest natuurlijk op de foto met haar lieve Hertshoorn die onze hele verbouwing een stille ondersteunende getuige is geweest.

Daarna gingen we aan tafel, met het welbekende tafelkleedje 🙂

En ja: ik had weeeer die ene taart gemaakt, nu voor het eerst in de oven in Haarlem. Hele bakblik is weer bijna leeg.

Feitelijk is nu alles gereed voor de verhuizing. Overal is water, er is verwarming, een kookplaat, de afzuiging in de keuken is makreel-proof, de oven doet het en de Quooker is aangesloten. Alles wat we nu nog doen is meegenomen, maar de stress (als die er al was) is er af. Je zou dus kunnen zeggen dat Hessels bizar grote klus er een soort van op zit. Heel apart gevoel geeft dat. Onwerkelijk haast. Mijn broer vroeg of we wel doorgaan met het blog na de verhuizing. Daar denken we nog over na. Er is nog genoeg te doen in het huis trouwens, de grote badkamer moet nog, er komt nog een vloer en behang in de WC, en zo kan ik even doorgaan. Maar zonder dat we het echt doorhadden stak Hessel deze week een vlaggetje in de top van de berg. Ik vind het geweldig en ben blij voor hem dat we in rustiger vaarwater komen.

Heel fijn weekend allemaal!