Finale

En dan ben je dus verhuisd (PS: waarom is dat met een d, het zit toch in het kofschip/fokschaap?!), maar dat wil niet zeggen dat je klaar bent met je oude huis. Dat moet namelijk nog helemaal leeggehaald worden. Wat een gedoe! Zondag gingen we samen alle sisal er uit halen en de ondervloeren. Daarna moesten in de woonkamer alle lijmresten verwijderd worden (met een plamuurmes op de knieën..). Vervolgens was het ‘de herinnering van mijn vroegere huis’. Mijn stem sloeg wel steeds over op het laatst toen ik met mijn hand de kale muren aaide, maar verder is er in dit appartement niks waarbij je emoties kan hebben.

Nadat we klaar waren ging ik op de fiets naar het station. Ik fietste door de Jordaan naar boven en dan is Amsterdam natuurlijk beeldschoon, met geweldige grachten -die rustig waren zondagmiddag- en gebouwen.

Met een mondkapje op ging ik voor het eerst in de trein sinds Corona!

Binnen no time was ik Haarlem en liep ik vanaf het station naar huis. Ook hier hebben ze beeldige panden en grachten..

Hessel was met de auto naar huis gekomen en het scheelde qua reistijd niet veel. Omdat we toch steeds het gevoel hebben dat we in Portugal op vakantie zijn had ik bij Bakker Oscar (onthoud die naam) Portugese gebakjes gekocht om het te vieren.

Gisteravond moesten we nog een keer naar de VTV Serooskerkenweg, om alles buiten te zetten voor het grofvuil. We gooiden zoveel mogelijk gewoon naar beneden.

Dat was het dan. Twintig jaar aan de straatkant.

We gingen snel naar huis 😉