Een Velux lichtkoepel met natte voeten

Volgende week komen de Polen even een paar dagen helpen, om het bovenhuis snel af te kunnen ronden. We zijn lekker bezig om ze in een gespreid bedje terecht te laten komen. Al het voorwerk is zo’n beetje gedaan. Alleen ons toekomstige daklicht in onze woonkamer moest nog voorbereid worden. Ik had een paar weken geleden al een gat in het plafond gemaakt, en op mijn computer uitgerekend hoe dat er op het terras van het bovenhuisje uit zou komen te zien, maar de praktijk wil soms wel eens een paar centimeter afwijken van de theorie.

Om zeker te zijn dat alle berekeningen klopten, ben ik vandaag aan de slag gegaan. Als eerste heb ik de vlonders weggehaald.

Daarna heb ik vanaf beneden een gaatje door het plafond geboord, precies op een van de berekende hoeken, om daarna te zien of het gaatje boven ook op de juiste plaats zou zitten. Waarachtig, het klopte!
In het bitumen (de dakbedekking) heb ik toen de bedachte positie uitgekrast. Het was een flink dakvenster, als je het vanaf het terras bekeek. Eigenlijk zo groot, dat ik begon te twijfelen of het niet wat dichter bij de schoorsteen zou moeten.

Samen zijn we die optie in de woonkamer gaan overwegen. Uiteindelijk besloten we dat de toekomstige huurders nog genoeg ruimte overhouden, en dat de positie van het daklicht goed was. Nou ja, goed, als we het tien centimeter zouden opschuiven, dan kon ik een paar bestaande balken in het plafond goed voor de constructie hergebruiken.

Nadat alles besproken en goedgekeurd was, heb ik op alle vier de hoekpunten een gaatje in het dak geboord. Zo weet je beneden precies waar je boven moet zijn, en omgekeerd.

Heel wonderlijk kwam er uit het laatste gaatje wat ik boorde wat water omhooggeborreld. Huh, hoe kan dat nou? Als ik op het bitumen vlak bij het gat duwde, kwam er nog meer water. Hoe zou dat er beneden uitzien? Ja hoor, beneden aangekomen hoorde ik het meteen: we hadden een in-house-waterval. Er stroomden liters water door het kleine boorgaatje omlaag.
De vorige bewoners hadden een nieuwe bitumenlaag bovenop een oude bitumenlaag gelegd. Los. En die nieuwe laag had ergens een lek. Zodoende was er een binnenmeertje tussen de twee lagen ontstaan, wat zich nu door het gaatje aan het legen was, bovenop onze nieuwe gietvloer.

Een kwart stucadoorsemmer later was het meeste water verdwenen.

Ik voel nieuwe dakbedekking aankomen, en dat zou best wel eens een paar duizend Euro kunnen gaan kosten. Dat wordt heel binnenkort een ingelaste vergadering van de Vereniging Van Eigenaren ben ik bang.