Een dag met een gaatje….

Normaal sta ik niet al te vroeg op. Pas vanaf acht uur ben ik mogelijk aanspreekbaar, meestal zelfs nog later. Toen ik vanochtend wakker werd, en mijn telefoon aanzette, had ik een licht geïrriteerde man op mijn voicemail. Hij was vanochtend om 07:00 in Haarlem langs geweest, en waar of ik was? Het was de chauffeur van Badkamer.nl, die ons bad was komen brengen.
Het is dus heel goed mogelijk om voor weinig geld je inkopen op het internet te doen, maar dan zit deugdelijke communicatie niet bij de prijs inbegrepen. Gelukkig maakte het de chauffeur allemaal niks uit, als ik dat leuk vond dan zou hij morgen tussen 12:00 en 15:00 opnieuw kunnen langskomen. Zo spraken we dat af.

Voordat ik naar Haarlem toe kon rijden, had ik eerst in Amsterdam een gesprek met de moordenaar van de vuurdoorn. Ik heb een vriendelijke maar indringende cursus “goed nabuurschap” gegeven, met een voor alle partijen gunstig resultaat. Het bleek allemaal een enorm misverstand, zo hadden ze het zeker niet bedoeld, het speet ze heel erg, zou ik nog een kopje koffie lusten?

In Haarlem aangekomen was ik helemaal klaar om eens lekker met de elektra van de badkamer aan de slag te gaan. Gisteren had ik ontdekt dat we een echte spouwmuur hebben. Een buitenmuur, een stukje open ruimte, en dan een binnenmuur. De vorige bewoners hadden de elektraleidingen tussen deze twee muren in laten lopen, en ik moest een deel van die leidingen hergebruiken. Zo hebben we nu een drietal nieuwe contactdozen, die onwaarschijnlijk diep in de muur weggewerkt zijn. Gisteren had ik het nodige hakwerk verricht, bakstenen en tegels moesten er aan geloven, en na montage van de contactdozen had ik de muur ook deels weer dichtgemetseld.

Vanochtend besloot ik dat ik pas verder kon werken, nadat ik alle puin van gisteren opgeruimd had. Toen alles schoon was, was de dag al behoorlijk ver gevorderd. Eindelijk zou ik de nieuwe gaten in het plafond gaan boren, waar straks onze badkamerspotjes in geplaatst worden. Er was een echt plan, heel precies uitgerekend. Ik begon op het keukentrappetje met centimeter en viltstift bij het spotje vlak bij de tijdelijke wastafel. Eigenlijk kon ik niet goed bij het plafond. Zou ik met mijn voet lichtjes op de wastafel kunnen steunen? Als ik dat voorzichtig deed? Even leek het goed te gaan, toen volgde een enorme knal, en lag de wastafel op de grond. De afvoerpijp was afgebroken, en de rare waterleidingen, die ik tijdelijk aan de oude leidingen geknoopt had, waren verbogen, maar lekten gelukkig niet. De wastafel was voor de toekomst onbruikbaar, want lag in duizend stukken.

Snel sloot ik eerst de hoofdkraan van het water, en schroefde toen de waterleidingen los. Gelukkig hadden we in de tuin nog een paar oude wastafels liggen. Ik koos de kleinste, en ging eerst naar van den Boogaard om nieuwe muurpluggen te kopen. Met de nieuwe pluggen schroefde ik de nieuwe wastafel op zijn plaats. Hee, wat vreemd, deze wastafel heeft andere wateraansluitingen dan de vorige. Terug naar van den Boogaard, om verloopstukjes te kopen. Een tijdje later zat alles vast. Ik liep naar de voorkamer, waar bij de gevel onze hoofdwaterkraan zit. Ik draaide hem open, en was tevreden met de reparatie.
Tegen de tijd dat ik bij onze keuken aankwam, hoorde ik water stromen. Dat was gek, ik had alle kranen toch netjes dichtgedraaid? Vanuit de bijkeuken kwam me een waterval tegemoet. Snel rende ik terug naar de woonkamer, en sloot de hoofdkraan weer. Een beetje nerveus beklom ik de trap naar onze slaapkamer, nieuwsgierig om te zien welke leiding ik niet goed had aangedraaid. In de badkamer lag een centimeter water op de vloer, wat door het gat wat ik vorige week in de vloer gehakt had kolkend de bijkeuken inliep. Vreemd, alle leidingen zaten vast, niks mals te zien. Hoe kon ik er achter komen wat er gelekt had?
Ik besloot weer naar de hoofdkraan toe te lopen, en die een heel klein beetje open te draaien. Terug in de badkamer zag ik het meteen: de aansluiting binnen in de wastafel met de kraan was lek. Het water spoot er uit.
Snel de trappen af en naar de woonkamer gerend, de hoofdkraan weer dicht. We hadden deze wastafel al een ruim jaar geleden gedemonteerd, zonder hem ooit gebruikt te hebben. Dat het binnenwerk zou kunnen lekken, daar had ik nooit aan gedacht. Inmiddels zat de wastafel stevig aan de muur verankerd, loshalen was geen optie. Maar hem laten hangen en er op die manier aan werken was ook geen optie, want de vloer was zo nat dat hij onbegaanbaar was. Dus moest ik eerst een werkvlonder bouwen om er bij te kunnen,  Vanaf de vlonder kon ik de oude leiding losprutsen. Gelukkig had de tweede wastafel die in de tuin lag net zulke aansluitingen. Met veel gedoe kon ik die leiding demonteren, en aan de wastafel bevestigen.
Opnieuw naar de hoofdkraan, opnieuw tevreden, opnieuw een verontrustend geluid. Ja hoor, het lekte nog net zo hard.
De leidingen die op de oude wastafels zaten, waren duidelijk niet te vertrouwen. Wat nu te doen? Ach natuurlijk, ik kon het binnenwerk van de omlaaggestorte wastafel hergebruiken. Maar hee wat vreemd nou, daar was een andere aansluiting gebruikt. Naar van den Boogaard om een verloopstukje te kopen.

Tegen vieren was alles werkend in orde. De nieuwe wastafel functioneert perfect. Dat hij er uitziet alsof een krankzinnige hem heeft aangesloten, daar hebben we het liever niet over.

Tijd om eens wat gaten in het plafond te gaan boren. He, verdorie, wie belt me nu op? Een onbekend nummer. Het was de chauffeur van badkamer.nl. Als mij dat zou uitkomen, dan kon hij over een half uurtje nog wel even langskomen om de spullen te brengen. Natuurlijk kwam mij dat uit. Wat ik niet verwachtte, was dat hij een half uurtje later opnieuw zou bellen. Zijn vrachtwagen was te groot om onze straat in te kunnen. Of ik even kon helpen op de Gedempte Oude gracht? Daar had hij zijn tientonner midden op de kruising gezet, het verkeer stond tot aan het Spaarne vast.
Samen hebben we onze bestelling op een karretje naar huis gereden.

Hij was gelukkig bereid om te helpen met het naar binnen sjouwen van de spullen, en zodoende hebben we nu een prachtig maar loodzwaar bad midden in de woonkamer staan.

Tegen half zes had ik eindelijk de gatenboor in mijn hand, en heb ik zes gaten in het plafond geboord. Lekker bezig!!