Eberhard van der Laan

Zaterdagochtend begon niet echt goed, want ik had bij-zon-der slecht geslapen. Dat had te maken met het feit dat ik het zo treurig vind dat onze burgermeester, de burgemeester to end all burgemeesters, terminaal ziek is. Eerlijk is eerlijk: door de sigaretjes. En eerlijk is eerlijk: ik heb zoals men weet ook altijd zeer genoten van het roken, dus ik snap het wel. Zelfs al ben ik nu intens gelukkig dat ik niet meer rook. Ik dacht vroeger altijd: Natuurlijk sterf ik uiteindelijk aan longkanker, maar dan heb ik nu in ieder geval wel genoten, en dan stak ik er parmantig/ stoer nog eentje op. Ik vraag me af hoe een mens er over denkt als het eindoordeel dan echt geveld is. Of je dan denkt dat het de moeite waard is geweest. Ik vraag het me af. Terwijl ik de bovenkamer ontvette, schuurde en met ammoniak afnam, dacht ik aan hem en zijn kinderen en vrouw.

Ondertussen legde ik nog een paar luxaflexen in bad (alweer??!! ja alweer, hierover later meer)

en behandelde hang en sluitwerk van de achterkamer met afbijt.

Ondertussen maakte Hessel op ingenieuze wijze en balkje voor het aanrecht. Andere mensen zouden er gewoon een balkje tegenaan knallen, maar zo niet onze Hessel. Die maakt het perfect passende balkje, op een manier die niemand tevoren echt kan bedenken.

En toen ging hij de vloer boven verven.

En ik lapte beneden alle ramen. En boven ook.

Weer beneden gekomen lag Hessel als een schoonzwemster droog te zwemmen op de grond. Hij kan het namelijk niet uitstaan dat het kastje van de afwasmachine niet past en heeft hiervoor een oplossing bedacht, waar zelfs Mariusz niet op is gekomen.

We kunnen het pas laten zien als het af is, maar de voorbereidingen verliepen hoopvol.

Toen gingen we weer naar huis. Ik was te moe om nog na te denken, laat staan te koken. Hessel bestelde eten en dat bleek enkel spareribs en sate te zijn, dus zonder groenten of wat dan ook. Enkel vlees. We waren net de Flinstones!

Maar het maakte allemaal niks uit. De hele dag heb ik aan onze burgervader gedacht, maar Mr Trump maakte daar een einde aan door allerlei achterlijke dingen te besluiten. Het was een hele woelige dag kunnen we vaststellen. Zowel in mijn binnenwereld als in de buitenwereld.