De stalen balk
Ik was bezig met een paar kleine klusjes. Zo had ik alle kieren in de gang gul met PUR-schuim gevuld en een reparatie aan een van de houten balken bij de logeerkamer verricht, het zou een rustig dagje gaan worden. Plots ging mijn telefoon.
De HEA160 was er. Hij zou over een uurtje afgeleverd worden.
Ik was al helemaal vergeten dat ik een stalen balk besteld had.
Weken geleden had ik bij het weghalen van een stuk plafond ontdekt dat de doorgang tussen onze gang en onze keuken behoorlijk gevaarlijk gemaakt was. Bij het aanleggen van de elektra hadden de vorige eigenaren simpelweg een flink gat gehakt in de bakstenen boven die doorgang. Het hele zaakje was eigenlijk gereed om in te storten. Bovendien willen we de doorgang die er nu is van 90 centimeter verbreden tot ongeveer 130 centimeter.
Kort en goed, daar moet een stalen balk boven de doorgang gaan komen om de constructie weer helemaal veilig te maken.
Ik ben als een haas de gleuven gaan hakken waar de balk in moet gaan liggen, en was net klaar toen de transporteur aanbelde. Samen met de chauffeur kon ik de balk met moeite de gang in tillen.
Wat nu te doen. De balk was echt loodzwaar. Er zijn een paar uur verloren gegaan met mislukte pogingen. Ik begon met de gedachte om de balk langzaam maar zeker hoger te krijgen. Links op een trapje tillen, rechts ook een paar treden op een trapje omhoog, dan links weer, en zo door.
Verloren moeite. Het kreng was veel te zwaar, en de trapjes te wankel. Een aantal plannetjes verder zag ik plots het licht.
Ik heb de balk rechtop gezet. Zijn bovenkant bond ik met een touw vast, en dat touw bevestigde ik aan een houten balk van de bovenetage. Daarna bond ik een touw aan de onderkant, en dat touw spande ik over de raveelbalk die ik toevallig een paar dagen geleden gemaakt had. Met dat touw kon ik ook de onderkant ophijsen. Uiteindelijk hing de balk min of meer horizontaal, ongeveer 40 centimeter onder zijn uiteindelijke bestemming. Met de constatielpoten van Jan kon ik toen beurtelings links en rechts steeds wat hoger duwend de balk vlak naast zijn gleuf krijgen. Wat rukken en sjorren later lag hij op zijn plek.
Het was de zwaarste klus die ik tot nu toe gedaan heb, maar ik ben nu eerlijk- en onbescheiden gezegd apetrots op mijn vindingrijkheid en doorzettingsvermogen. En ik ben aan vellen. Dat zal morgen wel een enorme aanval van spierpijn betekenen.
Waanzin!
Wat ook zo spannend was: ik zat gewoon lekker op mn werk. We hebben de afspraak dat ik Hessel niet bel overdag want dat stoort heel erg als hij aan het werken is. Dus ik smste vanmiddag even “hoi pipeloi hoe issie” Hessel belde terug met een stem als een -tja als iets wat heel erg heftig bezig is met iets zwaars- en zei dat hij een stalen balk boven zn hoofd aan het plaatsen was. In zn eentje. Ik ging natuurlijk hard door met werken (mijn baas leest dit blog ook :)) maar was eigenlijk stikbezorgd. Stel dat het kreng op m zou vallen of zoiets. Het is helemaal knetter dat iemand dit in zn eentje doet. Normaliter doe je dit met 3 man en ben je x-duizend euro verder als het geplaatst is. Groot was mn opluchting toen hij einde dag belde dat hij nat van het zweet en trillend van euforie en vermoeidheid meteen in de auto naar huis zou komen. Snel iets te eten gemaakt, wat hij voor het eerst sinds we samen zijn niet zo heel lekker vond!!! Ook zo erg!
Natuurlijk ben ik trots en vind ik het stoer dat hij dit doet en er zelf echt lol in heeft, maar ben erg blij dat dit niet nog eens gaat gebeuren. Enfin. never a dull moment. Thats for sure.
Jeetje Hessel, enorme handyman! Wat Evelyn al zegt: pyramide bouwer geweest of anderszins de bedenker van GAMMA of KARWEI? Wat een werk en wat gaaf om te zien allemaal. Tot gauw! XXX
Ben je misschien in een vorig leven een piramide bouwer geweest?
Nou, het scheelde vandaag niet veel of ik had een punthoofd gehad 😉