Keuken

De stalen balk

Ik was bezig met een paar kleine klusjes. Zo had ik alle kieren in de gang gul met PUR-schuim gevuld en een reparatie aan een van de houten balken bij de logeerkamer verricht, het zou een rustig dagje gaan worden. Plots ging mijn telefoon.
De HEA160 was er. Hij zou over een uurtje afgeleverd worden.
Ik was al helemaal vergeten dat ik een stalen balk besteld had.

Weken geleden had ik bij het weghalen van een stuk plafond ontdekt dat de doorgang tussen onze gang en onze keuken behoorlijk gevaarlijk gemaakt was. Bij het aanleggen van de elektra hadden de vorige eigenaren simpelweg een flink gat gehakt in de bakstenen boven die doorgang. Het hele zaakje was eigenlijk gereed om in te storten. Bovendien willen we de doorgang die er nu is van 90 centimeter verbreden tot ongeveer 130 centimeter.
Kort en goed, daar moet een stalen balk boven de doorgang gaan komen om de constructie weer helemaal veilig te maken.

Ik ben als een haas de gleuven gaan hakken waar de balk in moet gaan liggen, en was net klaar toen de transporteur aanbelde. Samen met de chauffeur kon ik de balk met moeite de gang in tillen.

IMG_0170

 

IMG_0171

Wat nu te doen. De balk was echt loodzwaar. Er zijn een paar uur verloren gegaan met mislukte pogingen. Ik begon met de gedachte om de balk langzaam maar zeker hoger te krijgen. Links op een  trapje tillen, rechts ook een paar treden op een trapje omhoog, dan links weer, en zo door.

IMG_0174

Verloren moeite. Het kreng was veel te zwaar, en de trapjes te wankel. Een aantal plannetjes verder zag ik plots het licht.

Ik heb de balk rechtop gezet. Zijn bovenkant bond ik met een touw vast, en dat touw bevestigde ik aan een houten balk van de bovenetage. Daarna bond ik een touw aan de onderkant, en dat touw spande ik over de raveelbalk die ik toevallig een paar dagen geleden gemaakt had. Met dat touw kon ik ook de onderkant ophijsen. Uiteindelijk hing de balk min of meer horizontaal, ongeveer 40 centimeter onder zijn uiteindelijke bestemming. Met de constatielpoten van Jan kon ik toen beurtelings links en rechts steeds wat hoger duwend de balk vlak naast zijn gleuf krijgen. Wat rukken en sjorren later lag hij op zijn plek.

IMG_0175

 

IMG_0178

Het was de zwaarste klus die ik tot nu toe gedaan heb, maar ik ben nu eerlijk- en onbescheiden gezegd apetrots op mijn vindingrijkheid en doorzettingsvermogen. En ik ben aan vellen. Dat zal morgen wel een enorme aanval van spierpijn betekenen.