De Popham tegels

Ja hoor, de keukentegels zijn uit Parijs gearriveerd.

Traditiegetrouw maken we dan een foto van de vrachtwagen die de spullen komt brengen.

Deze chauffeur vond het een moeilijke vracht. Met z’n steekwagentje kon hij de kleinste pallet net in ons halletje rijden, maar de grootste pallet kreeg hij met geen mogelijkheid over de drempel. Die bleef dus half op straat staan.

Na wat studie begreep ik het probleem. Elk doosje tegels woog 20 Kilo. Er stonden 36 doosjes op de grote pallet. 720 Kilo beeldige tegels.

Na een tijdje op en neer wandelen stonden de 720 Kilo tegels van de grote pallet in de gang. De voordeur kon weer dicht, de kleine stapel komt morgen aan de beurt.

Ik hoor u inmiddels denken: “kom op nou Hessel, vertel, wat vind je van de tegels? Zijn ze mooi?”

Jazeker, ze zijn prachtig. We hebben maanden lang met een uitgeprint patroon van de tegel in de keuken geleefd. In het echt zijn de tegels minder fel. Het wit is een beetje geler, het blauw lijkt wat groener, het zwart is iets grijzer. Links de papieren tegels, rechts Popham.

Ik heb natuurlijk ook meteen een stel tegels op de vloer gelegd.

En als u denkt “wel een beetje druk”, dan heeft u het goed gezien. Het is een tikkie druk, maar als straks de hele vloer er mee belegd is, dan is het ook weer heel rustgevend intens. Of zo iets. Wij vinden het een topkeuze!!

Ik ga ze nog niet leggen. Eerst de laatste klusjes in de keuken afmaken. Vandaag heb ik het hysterisch zware aanrechtblad wat we van het bordeel geërfd hadden vervangen door een vederlicht Ikea bakje. Het staat los op een paar schragen, zodat het snel weg kan als de tegels er onder moeten.

De komende dagen werk ik nog wat electraleidingen af die achter oven, magnetron, vaatwasser en koelkast komen te zitten, en zet ik alvast de stukjes muur die niet behangen gaan worden in de verf.