Coronavrije nieuwtjes

Dit wordt een kletskoekblogje, met kleine gebeurtenissen, vrijwel helemaal Coronavrij.

Neem nou gisteren. Terwijl iedereen thuis onder de dekens verstopt zat, had Annie kans gezien om intelligent te plannen en haar goedlopende TUSSEN een dagje alleen te laten. De directrice en de hoofdaannemer zijn er samen tussenuit geknepen, en hebben heerlijk een dagje op het strand van Langevelderslag doorgebracht. We hebben geen drone gezien, en zijn er erg van opgeknapt.

Een blokje om mag van onze overheid. Maar dan moet je wel een fiets hebben. Sinds twee dagen staat Annies Amsterdamse fiets onder het afdakje van Jan’s steiger in Haarlem. Ze had superluxe twee fietsen, dus nu staat er bij elk huis één. Het is zalig fietsen in de omgeving van Haarlem.

Om te weten wanneer de rest van Nederland ook weer leuke dingen gaat doen, moeten we natuurlijk de vinger aan de Nationale pols kunnen houden. De hoogste tijd voor internet en TV.

Zoals u weet hebben we over elk detail in ons huis erg lang nagedacht. De TV zou in de linker boekenkast komen, dat stond vast. Daar zijn nu dan ook alle antenne- en stroomaansluitingen gemaakt.
De TV uit mijn slaapkamer mocht mee naar Haarlem. In de Linkerkast.

Dat bleek helemaal fout te zijn. Wat stond die TV daar bespottelijk slecht! Snel verplaatste ik hem naar de rechterkast.

Dat was veel beter. Wel jammer dat ik nu over de vloer van de openhaard een antennekabel moest aanleggen.
Eergisteren kwam de doos met Ziggo spullen. Een modem, een digibox of hoe dat heet, het hele pakket. Ik sloot alles volgens voorschrift aan, deed een eerste test, niks. Helemaal niks. Geen internet, geen TV. Dat houdt je dan wel even bezig. Alle kabels gecontroleerd, alle stekkers, maar niks geks gevonden. Toen maar met Ziggo gebeld. Die zagen ook dat er iets helemaal mis was. Helaas mochten ze vanwege de corona geen monteur langssturen. Tenzij er helemaal geen signaal gemeten kon worden. Hoera, wij hadden helemaal geen signaal. Via een slinkse achterdeur kon er een monteur ingepland worden. Hij was vanmiddag al beschikbaar.

Om ondertussen toch nuttig bezig te zijn, ben ik verdergaan met het schilderen van ons voorraam en de nieuwe vensterbank. Dan ben je vlak bij de straat. En omdat de voordeur vanwege het warme weer openstond, maak je dan van alles mee.
Zo hoorde ik de deurwaarder.
Die hele leuke jonge mensen die naast ons een Italiaans restaurant begonnen waren, hadden al een paar maanden moeite gehad met het betalen van de huur. Onder het mom van Corona zijn ze helemaal gestopt met betalen, en moeten er nu uit. Zielig hoor.
Zo zag ik de uitbater van het SexTheater aan komen rijden. Hij stapte met zijn forse lijf moeizaam uit een piepklein driewieler-autootje. Helemaal gemaskerd. Ik maakte een praatje met hem. Het theater was nu gesloten, hij verkocht alleen nog maar erectiemiddelen, als dit zo door ging ging hij met het bedrijf stoppen en zich in de toekomst richten op internetverkoop. (OK, dit was dus toch een Coronaverhaaltje tussendoor). Hij was gemaskerd, omdat hij om 15:00 weer weg moest. Dan ging hij warme maaltijden bezorgen bij bejaarde mensen.

Zo werd het vanzelf vanmiddag 14:00 uur. De monteur van Ziggo kwam aangewandeld. Hij had machtig mooie apparatuur bij zich. Eerst ging hij de kabel doormeten die ik zelf aangelegd had vanuit onze waterput naar de meterkast.

Gelukkig, het was een prachtkabel, maar 11 meter verderop kon hij een storing zien. Die 11 meter was misschien wel in onze waterput.
In die put kwam een heel klein stompje kabel vanaf de straat ons huis binnen. Ik had daar zelf een verbinding met de nieuwe kabel aan gemaakt.

De monteur ging de verbinding meten.

Gelukkig, het was een prachtverbinding. Bovendien pas op 8,50 meter afstand. 11 meter, dat moest dan toch buiten zijn. Buiten staat een Ziggo verdeelkast tegen onze gevel.

Na een tijdje speuren zag de monteur het al. De kabel die bij ons uit de grond kwam, die was gewoon afgeknipt. Zouden de vorige bewoners misschien een probleem met betalen hebben gehad, en zijn ze toen ruw afgekoppeld? Het kabeltje was nu te kort om weer aan te sluiten. De monteur besloot er dan maar eens flink aan te trekken, om wat extra ruimte te krijgen. Dat lukte. “Heb je nu niet het kleine stompje binnen door de muur getrokken?”, vroeg ik eigenwijs. De monteur kreeg een kleur. Daar had hij niet aan gedacht. Snel naar binnen, en ja hoor, het stompje was verdwenen.

Nu werd het ingewikkeld. Ziggo mag veel, maar ze mogen geen gaten in de straat maken, of gaten in de muur. Dat moet door een ander bedrijf gedaan worden. Dat zou wel twee weken kunnen duren. Als ze met de Corona überhaupt mochten werken. Ik stelde een tijdelijke aansluiting voor. Gelukkig had de monteur daar wel oren naar.

Van binnen naar buiten boorde ik een gat door de muur

De monteur bevestigde een kabel in het kastje, stak die door het gat en monteerde het in het waterluik aan mijn eigen kabel.
Zo, dat was voorlopig opgelost. Hij wachtte nog even totdat we zagen dat het internet het ook echt deed, en vertrok toen weer.

Na een tijdje wilde ik de TV ook even aandoen. Zwart beeld. Nee he, wat nu weer?
Ik had indertijd met enorm veel gesjor en geruk de antenne kabel door oude PVC leidingen boven het plafond heen getrokken. Ik vreesde plotseling met grote vreze dat daar iets fout was gegaan.

Analytisch te werk gaan was het devies. Ik sloot de TV aan op het aansluitpunt in de hal. Daar deed hij het. Toen sloot ik hem aan bij de linker boekenkast, waar hij ooit bedacht was. Dat was spannend, want aan het eind van die lange plafond kabel. Tot mijn opluchting deed hij het daar ook. Opnieuw sloot ik hem aan op zijn eindbestemming in de rechter kast. Zwart beeld. De schuldige was toen snel gevonden. Het was het allerlaatste stekkertje in de keten. Dat had ik niet goed aangesloten.

Aan het eind van de middag dronk ik een lekker kopje espresso, terwijl ik naar een Coronavrij kookprogramma keek. Eind goed al goed.