Behang

Toen we gisteren over onze planten bij de voordeur vertelden, wisten we al dat de echte bloemensensatie vandaag in onze huiskamer zou zijn.
De behangers kwamen langs.

Chris Speelman en zijn medewerkers. Koninklijke behangers, gespecialiseerd in Iksel paneel behang. Er wordt zelfs gefluisterd dat het behang in het onlangs gerestaureerde Huis ten Bosch door niemand minder dan onze Chris gesneden en geplakt is.

Vandaag namen ze onze eenvoudige woning onder handen.

Twee mannen begonnen met het roze behang ter hoogte van de open haard.

• 

• 

Het was nog maar de eerste baan, maar ik vond het nu al een hoogtepunt. Zoals je huis onherkenbaar verandert zodra het gestuukt is, zo vreemd is het ook om opeens een heel andere kleur op de muur te zien.

Het ging razendsnel.

Ondertussen was een andere collega begonnen met het bijsnijden van het Iksel behang. Elke baan is apart gedrukt, en heeft nog een witte strook papier links en rechts. Dat wit moet er op de 10e millimeter precies vanaf.

Na een tijdje was het zover. Chris lijmde de eerste baan Iksel op de lange muur.

• 

• 

Ik vond het eerst een beetje eng. Wat was dat blauw! En wat veranderde de muur! Zoals wel vaker op dit blog zijn de kleuren van de foto’s niet helemaal in orde. Door de bouwlamp ziet het er wat extra kil uit, in het echt is het blauw veel warmer hoor.
Na een paar banen begon ik voorzichtig te wennen. We hadden wel wat aangedurfd!

Tegen de tijd dat Chris de tweede pilaar gepasseerd was, wist ik weer precies waarom Annie en ik zonder een moment van twijfel “JA” hadden gezegd, toen Jeroen Stock dit behang had voorgesteld. Het is echt het allermooiste behang wat ons huis verdiend heeft. De woonkamer knapte er per nieuwe baan meer van op.

Ook het roze team vorderde snel.

Het leuke van dit behang is dat het heel rustgevend is, maar toch gezellig levendig door de structuur en het zachte glansje in tegenlicht.
Naarmate het roze de voorgevel naderde, kon je beter zien hoe fraai alle gerestaureerde plafondlijsten tegen het roze afstaken.

Net zo leuk als we de “Wedgewood” sfeer van de slaapetage vinden, met het zachtgroen en de helwitte lijsten, is het contrast tussen de pas door ons bedachte vensterbank en het behang.

Aan het eind van de dag lijmde Chris de laatste baan Iksel bij de WC deur.

Dat was overigens meteen de ontknoping van een mini drama. Ons Iksel behang bestaat uit maximaal 25 verschillende panelen. Die panelen zijn genummerd, van 1 t/m 25. Voor onze muur had Jeroen 18 meter besteld, de panelen 5 t/m 24.
Elk paneel is 90 centimeter breed, 18 meter, in totaal 20 panelen dus.
De behangers kwamen vanmorgen bezorgd naar me toe. We hadden maar 19 panelen in huis, één te weinig dus. Ik belde meteen met Jeroen, die geschrokken in de stukken dook. Even later belde hij terug. Het was onmogelijk, we moesten 20 panelen hebben.

Een leuke puzzel voor tijdens de Corona. De behangers hadden het uitgerekend. Paneel 5 t/m 24, dat zijn dus 19 panelen.
24 – 5 is immers 19.

Jeroen telde het door de telefoon op zijn vingers voor. Bij paneel 5 stak hij zijn eerste vinger in de lucht, paneel 6 is vinger 2, enzovoort. Op die manier is paneel nummer 24 plotseling vinger 20. Probeer zelf maar.
Grote opluchting op de werkplaats.

Toen de mannen weer naar huis gingen, waren de hele voorkamer en gang behangen. Ik heb een tijdje door het huis op en neer gelopen. Alles wat de afgelopen 4 jaar vertrouwd was geworden, voelde plotseling heel anders. De boekenkasten, het behang, er was zoveel visuele informatie bijgekomen dat ik het echt moest laten indalen. De conclusie: het voelt nog niet als mijn eigen huis, maar wel als een huis waar ik me heel erg op mijn gemak ga voelen.

Morgen komen ze de keuken en het trappenhuis doen. Tot die tijd nog wat foto’s van het eindresultaat:

• 

• 

Wordt vervolgd….