Aanschaf van huis nummer 2

Voor iemand die nog geen jaar geleden een gelukkige huurster was te Amsterdam, met geen benul van de mogelijkheid dat ze ooit een huis zou kunnen bezitten, laat staan samen met zo’n leukerd als Hessel, was het toch wonderlijk om opeens, mede namens haar broer Jan en schoonzus Angela, en met haar geliefde aan haar zijde, een tweede appartement te kopen. En toch gebeurde het. Vandaag. Om half drie haalde Hessel me op bij Dawn en gingen we naar Haarlem.
Eerst gingen we bij onze bovenbuurvrouw Reny het huis inspecteren, en het was nog leuker dan ik me herinnerde. Het ziet er ook echt goed uit, enkel opfrissen met wat latex en een potje houtverf is nodig. Hessel inspecteerde vooral even het dakterras, omdat daar zodra Reny volgende maand echt verhuisd is het daklicht boven onze open haard komt… Heel leuk wordt dat!
Daarna liepen we met z’n allen naar de notaris, waar we -ook zo wonderlijk- inmiddels een soort kind aan huis zijn. Jan en Angela  hadden mij gemachtigd, dus ik tekende voor de hele clan. Sleuteloverdrachtje, en hup klaar.

Ik heb misschien toen we klein waren van alles gedacht over mijn oudste broer en mijzelf, maar in ieder geval nooit dat we nog eens samen een huis zouden bezitten. Heel bijzonder is het. Zondag hebben we Vereniging van Eigenaren vergadering bij hem en Angela thuis. Tijdens het avondeten. Ik heb er nu al zin in.

Helaas heeft het leuke overbuurmeisje laten weten toch niet te komen huren, maar Hessel is in gesprek met drie verhuurpartijen dus we hopen snel nadat het huisje is opgefrist onze eerste officiële huurder te mogen verwelkomen. Thuisgekomen ontvingen we een mail van het funderingsbedrijf dat ze alvast een gaatje voor ons in de planning hebben gevonden eind november. Dat is geweldig want het bedrijf is heel druk. Kortom: vrolijk voorwaarts!