Zomer in de bol

Ja hoor, daar zijn we eindelijk weer eens met een update.

Achter de schermen is van alles gaande, voor de schermen zou je je werkelijk afvragen of we wel serieus aan het werk zijn.

Dat de vloer geïsoleerd is, dat weten de trouwe lezers inmiddels wel. Maar achter het scherm zijn flinke knopen doorgehakt

Er komt een tochthalletje! De isolatie loopt nu precies tot aan de muur van het halletje. Uitgebreide testen met proefpersonen hebben uitgewezen dat je zonder al te veel gedoe met een volle boodschappentas naar binnen kunt, en dan ook je kont nog kunt keren.

Het wordt een halletje met een binnendeur die er hetzelfde uitziet als de buitendeur. Met in de zijwand een eenvoudig raam.

En we weten nu ook vrijwel zeker hoe de keuken er gaat uitzien. Dat was toch nog lastig om te bedenken, want je wil natuurlijk wel dat hij comfortabel groot is, maar hij mag natuurlijk niet teveel van de ruimte vullen.
Een lege hal van ongeveer 25 meter diep vraagt veel van je inlevingsvermogen.

Dus bouwden we een nepkeuken.

Keuken met kookeiland, dat viel reuze mee!

Tekenen maar, in 3D kun je het nog beter inschatten.

En ja hoor, de beslissing is genomen. Dit gaat de keuken worden!

We zijn inmiddels verschillende opties aan het uitzoeken. Wie mag hem leveren, en wat moet dat dan allemaal gaan kosten?

De voorgevel.
Er is een door de gemeente goedgekeurd plan over de vorm en de maten, maar welke kleuren gaan we gebruiken?
Annie en ik liepen laatst door een steegje in Haarlem, en zagen daar natuurlijk houten kozijnen, lekker dik in een donkere lak gezet. Dat leek ons prachtig. Een dag later had ik onze architect aan de lijn. Hij vertelde dat hij de kleur groen die ik ooit in een 3D gebruikt had eigenlijk heel mooi vond. En dat hij zich plotseling herinnerd had dat hij ruim een jaar geleden een foto gemaakt had van een station in België. Groene stalen kolommen, en ………. naturel donker gelakt hout. Toeval bestaat dus weldegelijk!

Het lijkt er nu dus erg op dat we er met de gevel uit zijn. Er zijn 3 timmerfabrieken en 3 staalfabrieken bezig met offertes, daarover weten we binnenkort meer.

Wat gaat er binnenkort gebeuren?

Bart komt langs om de vloerverwarming aan te leggen. Dat zijn een hoop leidingen die op de vloer komen te liggen, en allemaal bij een centraal punt vertrekken. In ons geval komt die verdeelunit in de berging-kamer. Nu kan Bart pas aan de gang als hij de verdeelunit ergens aan kan ophangen. Er moest dus een muurtje gebouwd worden.

We maken alle muren in houtskeletbouw, zoals dat heet. Een houten frame, afgetimmerd met houten platen en daarop gipsplaat en stuc.
Dat klusje gaan we door de Polen laten doen, die kunnen dat handig en snel.
Maar het muurtje tussen Keuken en berging heb ik zelf gemaakt.

Eerst het frame.

Rechtop zetten en rondom verankeren.

Underlayment er tegenaan.

Gipslaten er op, en afstucen

Genoeg muurtje voor de verdeelunit, de rest mogen de Polen doen.

Dan is er natuurlijk ook nog kattennieuws. We hebben al eens verteld dat Dokus zo’n bange schijterd is. Hij durft op de stenen muur te zitten, maar dat is het dan ook. Hij doet vooral schattig en beeldig. (zie de foto bovenaan dit blog, een week geleden genomen)

Tot afgelopen maandag. Toen was hij weg. De hele nacht. Het regende pijpenstelen, en Annie werd wakker van klagelijk gemiauw. Dokus. Achter het hek in onze steeg. Met een hele vieze vlek op z’n kop.

Woensdag nacht was hij weer weg. Nu melde hij zich opnieuw drijfnat, dit keer met een dikke wond op z’n kop. Hij heeft de rest van de dag heerlijk de zielige patient uitgehangen.

Vannacht was hij weer weg. Tot een uur of negen. Vanochtend vond we hem, na heel veel roepen en met brokjes rammelen, helemaal tevreden bovenop het schuurtje van de buren. Ongehavend. We gaan er nu maar aan wennen dat kleine katjes grote katers gaan worden.

Ten slotte de tuin.
We hebben daar tot dusver nog niet in durven lopen, bang dat we jonge grassprietjes zouden knakken. Af en toe kijken we wel of er al iets groeit, en waarachtig, de afgelopen weken komen er op de meest onverwachte plekken planten boven de grond.
Vandaag was het heerlijk weer, en hebben we voor het eerst gedaan waar we tot dusver allen maar van hebben kunnen dromen:

We hebben in de zon in de tuin gezeten. Dat hadden we jaren geleden toch nog niet kunnen vermoeden.

geniet allen van de lente die nu gaat aanbreken,
tot snel.