Zal ik weer bij de film gaan werken, of………

Het is inmiddels alweer twee weken geleden dat ons laatste berichtje verscheen. Wat was er aan de hand?

Ik was weer bij de film aan het werk. Het begon als een geintje. Of ik vier dagen wilde draaien met een grote Amerikaanse productie, en ook nog wat tijd had voor voorbereiding? Nou, dat wilde ik wel. Voordat ik het wist zat ik tot over mijn oren in een serie commercials voor een Amerikaans merk E-sigaretten. Het was heel hot and happening. Twee fotograferende broers, te hip om aan te raken. Overal baarden, tattoos, afgezakte spijkerbroeken. Ze hadden ook een cameraman bij zich. Als de sets uitgelicht waren, gingen ze allemaal dwars door elkaar heen fotograferen en filmen, gadegeslagen door een stuk of tien Amerikanen van de klant en van het reclamebureau. Ik had plots weer de leiding over een rondreizend circus van een mannetje of 50, dwars door Amsterdam heen, 17 lokaties. Ik kon het nog.

Net wou ik rustig gaan bijkomen van al dat gedoe, of dezelfde productiemaatschappij belde of ik misschien ook een dagje een bedrijfsfilm voor Philips wilde doen? En tijdens Philips bleken ze er op te staan dat ik ook een grote Internationale klus voor een digitale webwinkel zou draaien, met een beroemde Nederlandse voetballer. Ik heb een geheimhoudingsverklaring getekend, dus ik kan helaas niet zeggen wie die voetballer is (leuk dat hij nog een extra jaartje bij Feijenoord gaat spelen!).

Afgelopen vrijdag was alles achter de rug. Het verliep allemaal heel voorspoedig, maar ik wist ook weer heel goed waarom ik indertijd met dat filmen gestopt was. Het vreet je helemaal leeg.
Gisteren ging ik voor het eerst weer naar Haarlem. Het was heel onwezenlijk allemaal. Ik was te moe om zelfs maar een hamer op te tillen, en moest weer helemaal aan ons huis wennen.

Pas vandaag heb ik de “oude Hessel” weer een beetje teruggevonden.
Het zonnetje scheen rustgevend toen ik vanochtend in huis arriveerde.

Ik heb wat rondgewandeld, eens even op het bankje buiten op straat gezeten, en ik ben tegen twaalven voor het eerst weer aan de slag gegaan. De laatste verstevigingen aan de balkenlaag moesten nog gedaan worden, en dat was precies een leuk klusje om weer op gang te komen.

Twee extra balken zijn vandaag opgedikt, nu is de slaapkamervloer bijna klaar.

Aan het eind van de dag was ik weer een beetje “geland”. Vannacht nog maar eens een nachtje diep slapen, en dan gaat het ritme van mijn leven vast wel weer een beetje lijken op het rustige tempo waar ik me de afgelopen jaren heel fijn bij gevoeld heb. Ik ga ongetwijfeld nog wel eens filmen, maar voorlopig even niet.