Wintertijd

Zo, weer even bijpraten hoor.

Ons laatste blog was tijdens de zomer die nooit leek te eindigen.
Winnaar van de gouden grasspriet. Sindsdien is er van alles gebeurd, maar hebben we niks geschreven. Tijd voor een update.

Eerst maar eens wat persoonlijk nieuws. Zoals sommige van onze lezers weten, heb ik (Hessel) ruim anderhalf jaar gesukkeld met de naweeën van de Corona. Daar wordt je niet echt sterker van. Toen ik een paar maanden geleden voelde dat ik weer wat opkrabbelde, merkte ik dat mijn conditie enorm achteruit gegaan was. Daar moest iets aan gedaan worden vond ik. Rennen. Eerst kleine stukjes, dan steeds langer, een renschema, 5 KM, en tenslotte ben ik gaan oefenen voor de 10 Kilometer.

Haarlem heeft elk jaar een renmanifestatie. “De halve van Haarlem”. Daar heb ik mezelf voor ingeschreven, en, tot haar grote verrassing, heb ik ook een startnummer voor Annie gekocht.

24 september was het zover. Tien kilometer dwars door Haarlem. We bleken het alletwee te kunnen! Na 1 uur, 8 minuten en 3 seconden renden we samen de finish over. Bye bye Corona!!

Je wordt niet knapper van dat rennen, maar wel heel tevreden met je eigen plastic oorkonde om je hals.

Dan was er nog een belangrijk en opwindend moment in ons gezin. De katten mochten voor het eerst naar buiten. De arme schatten hadden hun hele leven nog geen buitenlucht geroken, nog geen vogel gehoord.

We sloten ze op in onze wasmachine kamer. Daar had ik een kattenluik in gemaakt, de enige uitgang. Annie en ik gingen buiten zitten, ik hield het luikje open, en toen begon het wachten.

Als eerste kwam Daan naar buiten. Dappere Daan. Dokus bleek een angsthaas, die wel door het luikje keek, maar geen poot verzette.

Uiteindelijk hebben we Dokus zelf naar buiten geduwd, om hem het concept kattenluik te leren.

De volgende dag vonden ze het beiden machtig leuk in de tuin. Daan tussen de planten:

Dokus op de middeleeuwse waterput:

Nu werd het spannend voor ons. Zouden ze tevreden zijn met dit nieuwe territorium, of wilden ze verder de wijde wereld in.
Dat antwoord kwam vrij snel. Ik was 2 dagen later in het Theater aan het werk, toen ik gemiauw hoorde. Daan wilde ook naar het Theater, liet hij vanaf de andere kant van de schutting weten.

De volgende ochtend deed ik de achterdeuren van het Theater open, en wie waren daar op onderzoek?

We willen echt niet dat onze katten gaan zwerven en hebben daarom op Marktplaats een “Oscillot” gekocht. Dat is een systeem met lange aluminium buizen die op een asje ronddraaien. Als katten zich daar aan op willen trekken draait de buis rond en is de sprong mislukt. Sindsdien zijn de heren onze tuin niet meer uit geweest.

Dan was Annie jarig. Vijftig, maar dat hebben we heel bescheiden voorbij laten gaan. Volgend jaar, als alle verbouwingen voorbij zijn en ons leven iets rustiger en voorspelbaarder is, dan geven we een knalfeest. Met uitloop in de tuin.

Er is ook nog aan de verbouwing gewerkt hoor. Ik heb de achtergevel en het dak afgemaakt. Eerst heb ik boeidelen tegen de achtergevel geschroefd. (de planken vlak onder de dakrand). De gevel is ook geschilderd, en ziet er nu net uit als bedoeld op de bouwaanvraag.

Daarna kwam Armand. Armand werk bij onze Bart en heeft als specialiteit lood en zinkwerken. Binnen twee dagen is het hele dak rondom voorzien van……. lood en zink.

Toen dat af was, was ook meteen het hele project “buitenkant van het Theater” afgerond. Tuinen zijn fraai, schuttingen zijn stormbestendig, alle muren zijn geïsoleerd en geschilderd. We zijn helemaal klaar voor de winter. Tijd om naar binnen te gaan.

Maar voordat we dat doen, nog even een leuke terugblik. Een paar jaar geleden wisten we nog niks van deze verbouwing en keken we aan de achterkant van ons huis op een grauw hoog gebouw uit. De plaatjes hieronder hebben een schuifje in het midden. Vergelijk vroeger maar eens met nu.

Maar goed, wintertijd dus.
Onze tuin ziet er na alle regen uit als een rijstveld met hier en daar een grasspriet. We wachten rustig af hoeveel gras de lente ons gaat brengen.

Binnen is het warm, aan de slag met het interieur.

Vandaag arriveerde een vrachtwagen vol isolatiemateriaal. Dat komt op de vloer, onder de vloerverwarming. Er kwam ook een pallet kalkzandsteen blokken. Die gaan het fundament van de nieuwe muren vormen.

Maar daarover binnenkort meer. Eerst allemaal een fijn weekeind gewenst.