Werken met hout, meestal gaat dat goed, heel soms gaat dat ……

Annie had op de site van “De Oprechte Veiling” bij ons in Haarlem zitten kijken. Daar had ze een bijzonder mooie linnenkast gezien. Vanwege de Corona werd de veiling online gehouden. De avond van de veiling had ik niks beters te doen, ik klikte op wat knopjes op mijn iPad en waarachtig, we hadden voor een appel en een ei een kast gekocht. Biedermeier volgens de veiling, maar het zou ook Louis XV kunnen zijn. Daar studeren we nog op.

Vandaag werd hij gebracht. Als puzzelpakket.

Hij was loodzwaar. Volgens de veilingheren massief Palissander, maar het zou ook zomaar Mahonie kunnen wezen.

Met name het topstuk met de kuif, waardoor onze kast een kuifkast heet, was een beetje veel voor een heer alleen. Maar het lukte.

En dan nu de verrassing die onze kast zo’n fijne kast maakt: Hij heeft spiegeldeuren. Het behang knapt er enorm van op.

We hebben wel besloten dat dit voorlopig de laatste aanschaf van antiek voor ons huis is. Vanaf nu gaan we de boel opvrolijken met kleurrijk modern spul.

Er was meer hout wat om aandacht vroeg. Jan de Kruijf belde. Dat is de trappenmaker, die onze luxe eikenhouten trap gemaakt heeft. Hij had op ons verzoek plinten bij de trap gefabriceerd, waar hetzelfde profiel in geschaafd was als in alle andere plinten op de woonetage. De plinten waren klaar.
Gisteren ben ik ze gaan halen.

U zag het al op de foto boven dit blog, de leuningen werden ook opgeleverd. Prachtige wrongstukken (de bochten die twee rechte einden verbinden), maar vooral prachtige handgegutste krullen aan het begin en het eind van de leuning. We zijn er echt superblij mee.

Maar, als alles dan zo goed gaat, wat ging er dan fout?
Kijk maar:

De plinten hadden een heel andere vorm dan de trap. Ik belde meteen met Jan. Die was in alle staten van ongeluk. “Perfectie” was zijn middle name. Hij begreep er niks van.
Even later belde hij terug. In de wereld van ambachtslieden die blindelings op hun handen vertrouwen kan er maar één ding misgaan: de computer.

Onze trap was indertijd meermaals aangepast. Er werd een definitieve versie gekozen. Die heette in de computer “Bos-def”
Daarna werd er toch nog iets veranderd. Versie “Bos-def-def”
Na de laatste aanpassingen ontstond versie “Bos-kopie-def”

Onze plinten waren op een foute versie gebaseerd. Ze worden nu opnieuw gemaakt. Behoorlijk def. hoop ik.