Vaste grond onder de voeten

Een debielere titel voor dit blog kon ik even niet verzinnen. Maar we hebben het dus wel. Vaste grond. Vandaag gingen we samen naar Haarlem om wat dingen te doen. ‘We’ zijn in dit geval Anneke en het vermoeden van Hessel zoals we die kenden, want de Hessel die we kenden is nogal afgevallen en sowieso enorm moe. De bijna twee weken op zijn knieën werken hebben er nogal ingehakt.

Vanmorgen liet hij me eerst op de grote computer in Amsterdam twee foto’s zien. De eerste is de tekening die hij ooit op de computer heeft gemaakt. De tweede van hoe het nu is. Hij heeft deze week zelfs zelf de kasten weer tegen de achterwand gezet (vraag me niet hoe..)

Zoek de verschillen.. die zijn er feitelijk niet. Spooky bijna!

Binnengekomen ging ik op mijn sokken voelen hoe de vloer voelt. Hessel ging meteen op zijn blote voeten voelen of hij nog scherpe randen voelde. De vloer is goedgekeurd.

Maandag gaat hij in de geheime nano formule. Dat is een kwestie van insmeren en wegwezen, dus kost weinig fysieke moeite voor Hessel.

Toen we in het luikje van de vloer keken schrok Hessel nogal. Bart was al geweest maar had de gasleiding verwijderd op een manier die Hessel niet had bedoeld. OEPS. Neem van mij aan: dat kan je beter niet hebben. Gelukkig kwam Bart ’s middags om het even op te lossen.

Ik ging ondertussen even langs bij mijn ouders om de ICT problemen aldaar op te lossen. Het ging om 1 klein dingetje en gelukkig kon ik het. Daarna snel met de auto terug naar Haarlem om even een rondje boodschappen te doen. Wonderlijk hoe leuk ik dat elke week vind. De mensen in de winkels beginnen me ook te kennen. Gezellig.

Lekker vroeg gingen we naar Amsterdam.

Hele fijn weekend allemaal, hopelijk regent het niet te veel. XA