Van hectiek naar gekabbel – Hessel werkt stug door..

De dag begon vrij hectisch. Ik moest allerlei spullen van mijn huis naar Hessels huis meenemen, en naar de supermarkt, en stemmen en ik kon mijn fietssleutel niet vinden. Ik keek uit het raam en zag dat ‘ie nog in mijn fiets zat. Dat gebeurt eerlijk gezegd wel vaker, en het is altijd apart te zien dat niemand die fiets dan meeneemt…

Eerst naar het stembureau om te stemmen tegen de sleepwet en voor de PvdA.

Toen snel naar de supermarkt om fruit, Andy en Mr Muscle te kopen. Wij zijn namelijk gestopt met het eten van kaascroissants of andere vette broodjes, wij nemen einde middag een fruithap met hangop en nootjes. Ja heus. Dus toen dat allemaal klaar was konden we op pad.

Eerst langs de Bouwmaat. We gingen 60 bakstenen kopen, dat had Hessel zo berekend. De Bouwmaat is een leuke winkel. Vooral ’s morgens. Allemaal mensen die iets tot stand gaan brengen vandaag. Precies zoals Trudelies gisteren al zei.

Wij stapelden de bakstenen op ons karretje. Zakje mortel er bij..

En de stenen netjes in de achterbak.

Zarkozy reed vrachtwagentjes met 50 miljoen in cash vanuit Libie, wij helaas bakstenen…

Ondertussen bedacht ik me dat ik ook heel goed non in een klooster zou kunnen zijn, toen ik in m’n eentje de stenen netjes op een stapeltje in de keuken klaarlegde. Ik zou dit de hele dag kunnen doen, beetje stenen rustig en netjes verplaatsen, dan weer in de moestuin onkruid wieden, af en toe even naar de mis. Vooral niet te veel met andere mensen, dat kan toch wel heel erg lekker zijn af en toe. Aan de andere kant: een non heeft nooit een Hessel en dan lijkt me er eigenlijk ook geen bal aan.

Hessel startte met het mixen van de mortel en het voorbereiden van de werkzaamheden. Omdat we alle deuren hadden open gezet voor frisse lucht, kwam onze lieve buurman Mel even binnen om te kijken hoe het er voor stond. Hij was zeer onder de indruk. Alhoewel hij er de man niet naar is om dat met veel woorden te zeggen. Ik durfde hem niet echt te fotograferen voor het blog, dus deed dat stiekem. Hij staat een beetje gek op de foto. Sorry Mel.

Ik stapte uit ons klooster, de straat op. Even naar Mabrouch, en de viskraam. Op de botermarkt bleek een brocante markt te zijn. Ik zag wel mooi Delfsblauw en een hele mooie schaal. Gelukkig had ik geen cash geld bij me.Thuisgekomen moest ik aanbellen, want ik had in plaats van de sleutels van Haarlem, mijn Amsterdamse sleutels bij me. Hessel kwam aangerend, want de mortel was ondertussen hard aan het worden. Hij schoot al heel lekker op.

De dag werd hoe langer hoe rustiger. Ik zat lekker aan de tafel in de woonkamer. Hessel hoorde ik zachtjes achter de muur metselen. Af en toe, als de mortel op was, kwam hij even langs voor koffie en in dit geval het laatste kerstkransje.

Rond 16.00 waren de stenen bijna op en het grote werk klaar.

Dingdong, de bel. Monique kwam heel kort even langs, om het leven door te nemen. Ze wil niet op de foto maar ik deed het stiekem toch.

Het in een grijze trui op je telefoon kijken bleek nogal een thema vandaag…

Ondertussen stort Facebook in elkaar, is John Kelly boos op de lekkages in het Witte Huis, feliciteert Trump gewoon Poetin -waarschijnlijk juist omdat het niet mag, en volgen vanavond de uitslagen van de verkiezingen.

Op de Kleine Houtstraat 79 zwart is het leven overzichtelijk en goed.