Valentijn

Lieve lezers,

Hessel en ik houden helemaal niet van Valentijnsdag; bij ons is het eigenlijk elke dag Valentijnsdag.. (kots), maar toen ik vanmorgen Hessel kwam ophalen, had hij toch het overhemd met de minuscuul kleine hartjes aan, dat we ooit tig jaar geleden samen in Parijs maar liefst hebben gekocht.

Daar moet ik dan toch wel om lachen.

We gingen naar Haarlem want ik wilde alles zien plus dat we nog allerlei kleine dingetjes moesten doen, die niks met het huis te maken hebben en waarover ik dus niet schrijf.

Natuurlijk mocht ook ik in het bed liggen. Voor de lol had ik een kussen meegenomen van huis. Ik heb op deze plek al vaak op de grond gelegen. Nu echt. Ik had vannacht ongelooflijk lang en diep geslapen, maar toen ik daar in onze aankomende slaapkamer lag, was ik feitelijk meteen weg.

Ik kon al altijd niet geloven hoe iemand als ik aan vloerverwarming komt, aan zo’n houten vloer, aan überhaupt zo’n huis (ik heb thuis nog steeds elke dag een soort feestmoment dat iemand als ik een afwasmachine heeft.. zo luxe!), maar dit bed en deze slaapkamer slaan alles.

Wat ons ook zo opviel is hoe ontzettend stil deze kamer is. Het is nog stiller dan bij Ebi en Marianne in Portugal en daar is het echt het allerallerstilste wat ik ken.

Hessel en ik gingen natuurlijk ook het bed testen qua voeteneinde omhoog en omlaag. Hij vond dat ik eens moest kijken hoe hoog de bovenkant kon. Opeens zag hij onder het bed een gevuld chocolade hart met opschrift liggen..

In de logeerkamer bekeek ik nog even de douchetegeltjes bij daglicht. Niet normaal mooi. Kan het niet geloven.

Ok, tot zover dit Valentijnsblog. Ik wens al onze lezers heel veel liefde toe. En weet dat wij in ieder geval heel veel van onze lezers houden..

Fijn weekend allemaal!