Twee treden op, drie naar benee

Vrijdag was Hessel aan het filmen en zaterdag stonden we vroeg op om onze tas in te pakken en af te reizen naar Ede. In Ede is namelijk een trappenbedrijf en we wilden graag weten of zij onze trap konden bouwen. Aangekomen was er een buitengewoon aardige en kundige eigenaar, die alle tekeningen en foto’s met Hessel doornam. We willen graag een klassieke trap, die lijkt op een Amsterdamse trap die Hessel ooit voor een pand in de Vondelstraat heeft gerenoveerd.
Deze is het dus niet.
Maar deze mogelijk wel.
Of deze met een extra chic randje.
En zo ziet het er uit als je er op staat.
U ziet, we zijn best een beetje moe. De meneer merkte op dat wij warmte afvoer nodig hebben onder de trap. Want de trap staat op vloerverwarming en de warmte blijft in de “stofzuigerkast” vast zitten. Dat kan met zich brengen dat de eiken trap gaat scheuren vanwege de droogte. Gelukkig kunnen we een luchtstrook maken in de kastdeur en bovenin, zodat de warme lucht er boven in de WC ook uit kan.
Aan het eind van het fijne gesprek dat 1,5 uur duurde kwamen de financiën op tafel. Wij hebben een begroting van een andere trappenbouwer liggen, en de prijs die deze meneer inschatte was meer dan 2x zoveel. We vielen er even stil van. Stel de begroting die we hebben is 5.000,- (fictief bedrag), dan kost deze trap dus rond de 12.000,-. Oeps. Voor de trap. In de ideale wereld zou de man de trap komen inmeten tijdens Hessels afwezigheid, maar gezien de kosten zitten we niet in de ideale wereld. We moeten helaas elders ook een begroting opvragen, want alhoewel de man wilde zakken, in de buurt van de 5.000,- gaat hij niet komen (fictief bedrag).
Deze leuke meneer biedt namelijk wel superkwaliteit en een trap is voor altijd. We gingen er een nachtje over slapen. Nu zouden we sowieso gaan slapen in Parc Broekhuizen te Leersum, en toen we daar naar toe onderweg waren, kwamen we langs een wegopbreking en konden dus niet verder. We moesten omrijden via Renswoude. Geestig genoeg woont daar mijn vriendin Marijke en haar man, dus we belden of we even koffie zouden komen drinken. Het was superleuk en we bewonderden hun vijver met de waterlelies (zoek de kikker!). Het was net de Efteling.
Nadat we afscheid hadden genomen vervolgden we via een stukje taart in Wijk bij Duurstede ons pad naar Leersum. Daar aangekomen bleek het een gigantisch mooi landhuis te zijn, dat wel ingericht leek door onze vrienden van Stock (is trouwens niet zo, maar het interieur is wel supermooi). We zouden slapen in het koetshuis. Uiteraard probeerden wij de badkamer, die net zo’n inloopdouche had als wij willen.
Die van ons is 10 cm breder. Het werkt perfect.
We hadden een heerlijk diner en daarna liepen we even een rondje om het landgoed.
Het bleef niet lang onrustig in Leersum want we gingen vroeg slapen. Vandaag hadden we fietsen en na het ontbijt trokken we er op uit. In Werkenhoven zagen we een heel leuk kasteel leeg staan.
Met daarbij zeer zeer sinistere bijgebouwen. Het leek wel van de Sientology.
Uiteraard checken we even of het wat voor ons kon zijn voor in de toekomst.
We besloten het niet te doen.
Thuis gekomen in ons hotel fotografeerden we nog even snel de kranen in de badkamer, want die waren erg goed en het merk kenden we nog niet.
En nog een laatste foto van onszelf voor het Landhuis. We zijn nog steeds een beetje moe.
Maar we hadden wel een heel tof weekend samen. Morgen vliegt Hessel naar Portugal, dus dit was het blogtechnisch even voor een tijdje. Mocht er nieuws zijn, bent u de eerste die het hoort. Fijne week allemaal! XA
Wanneer komt er weer eens een nieuw bericht. Tijd dat Hessel weer aan de slag gaat…ik mis mijn blog.