Tuin

Gisteren hadden we nog aangekondigd dat er vandaag van alles zou gaan gebeuren. Maar hoe gaat dat? “De groothandel had het nog niet binnen”; “Het waait te hard”; en wat kan er zoal nog meer misgaan?.

Dus, vandaag maar één onderwerp. Onze tuin.

Anderhalve maand geleden waren Harry Pierik en zijn hovenier Jan Steenge in onze tuin geweest om een cursus “tuinieren voor beginners” te geven. We hadden goed opgelet en waren de afgelopen weken heel gehoorzaam bezig geweest met onkruid trekken en grasmaaien. Maar ja, als Oud Amsterdammers 3 hoog achter hadden we toch een beetje angst dat we het tuinieren nog niet helemaal onder de knie hadden en zonder het te weten van alles aan het verknallen waren.

We zagen wel hoe hard onze tuin groeide. Overal bloemen, de schuttingen waren echt al een beetje uitgegumd, zoals Harry dat graag noemde, sommige heesters waren al beangstigend groot geworden.
Annie was afgelopen week ziekjes, maar besloot toch dat we de lente niet voorbij konden laten gaan, zonder minstens één keer in de tuin gegeten te hebben.

Zo zaten we afgelopen zondag, meteen na de langste dag, voor het eerst van ons leven in onze eigen tuin te dineren. We vierden dat Annie herstellende was en toasten op de zomer die ons vast heel veel rust en moois gaat brengen.

Vandaag kwam Jan Steenge langs. Met zijn zoon die nu ook in het bedrijf werkt. Er ging getuinierd worden. Onze angst dat ze niet zouden weten waar te beginnen, vanwege chaos, bleek ongegrond. Jan vond dat alles er prachtig bij stond. Zijn zoon kreeg knieën dienst. Met beenbeschermers onder moest hij alle graspollen tussen de gele steentjes weg gaan halen.

Jan deed zelf priegeldienst. Elk blad werd opgetild om te zien of er misschien een onkruid onder zat.

Annie had kantoordienst. Ze zat in het Theater heel hard te werken. Toch kon ze even tijd vrijmaken om de catering te verzorgen.

En ik? Ik was buiten dienst. Ik deed niks, keek rond, probeerde iets te leren en at me rond aan gevulde koeken. Ondertussen bestudeerde Daan het zwembadje voor insecten. Onze badmeester van dienst.

Na het rondje priegelen werden er ook grote beslissingen genomen. Onze vingerplant groeide veel te hard, daar heeft Jan een flinke bos bladeren vanaf gehaald.

Een vlinderplant bleek een snelgroeiende variant te zijn, foutje bij de kweker. Daar ging de snoeischaar in.
Takje hier weg, bosje uitgroei daar, en met minimale ingrepen kreeg de hele tuin veel meer licht en lucht.

Er waren ook wat kale plekken ontstaan tussen gazon en border. Jan had daarvoor wat extra planten meegenomen. Ook hier wilde Daan niks van missen.
“Wat zijn we met die schep aan het doen?”

“Goed, deze plant moet dus in dit gat”

Toen onze tuin klaar was, zijn we even door de steeg gewandeld. Volgens Jan was die helemaal in orde. Dokus keek tevreden toe.

Ten slotte hebben ook nog een rondje door de theatertuin gemaakt. Service voor de nieuwe eigenaar.

Begin van de middag waren ze klaar. De tuin staat er nu prachtig bij. Dit is pas het tweede jaar dat we hem hebben. Volgens Harry en Jan is dit nog maar het begin. Rond het derde jaar kun je pas echt zien hoe hij eigenlijk ontworpen is. Dat zal best wel, maar we zijn er nu al diep gelukkig mee.

Om even te showen nog wat foto’s van een uurtje geleden. En dan komen we morgen weer terug met heel ander nieuws. Als het niet te hard waait.