Tegel toestanden

Vandaag 11 april is het officieel NEGEN jaar geleden dat wij van de vorige eigenaar de sleutel van ons huis overgedragen kregen. Ik kan het zelf amper geloven want er zijn dus hardcore lezers die ons al negen jaar volgen. Het is bizar. We zouden het vanavond gaan vieren, maar ik ben een piepklein beetje in de lappenmand/moe, dus het is beter om in m’n huispak een blog te schrijven.

Nu ben ik licht planmatig ingesteld (uhum) en ik had in mijn hoofd dat we met het afronden van 77 in een zekere mate van rust zouden komen. Wel dat Hessel de verkoop zou opstarten en begeleiden uiteraard, maar dat er tijd zou komen voor wat administratieve opruim-activiteiten (uhum), het uitsorteren van kledingkasten (uhum), voorraadkastjes, en bijvoorbeeld de gereedschapskamer van Hessel, waar wij enkel af en toe heel snel de deur open doen om een kattenblikje te pakken en dan snel dicht doen wegens #chaos. Ik dacht er over NU ECHT elke ochtend te hardlopen, ’s avonds te yoga-en met een deep sleep meditatie, papieren boeken uit te lezen, allerlei gezonde maaltijden te koken en alvast in de vriezer te doen, in de zon te zitten, dingen te doen met vrienden….Mogelijk zou ooit in 2025, Hessel kennende in 2026, de badkamer opgepakt worden. Ik had dat op een bepaalde manier al ver weggestopt in mijn hoofd, want al dat stof op de bovenverdieping en de kledingkasten, tegels uitzoeken, wat voor badkamer willen we eigenlijk? En al die andere besluiten. Dat was allemaal niet aan de hand gelukkig. Eerst rust en overzicht, versgeplukte bloemen, standwandelingen, zalig.

TringTring

Maandag ging om 7.00 de wekker, ik mijn bankpak aan, hup de trein in. Rond 1100 smste Hessel: “ben je klaar voor een shock – verrassing”? Nou lieve lezers, NEE DAAR BEN IK NOOIT KLAAR VOOR. Ik was even bang dat er een poes dood was of mijn ouders bij ons in zouden trekken, maar dat bleek gelukkig niet het geval.

Adam was alvast begonnen met de badkamer. Daar hebben we al over geschreven. Maar de schok is nog steeds groot.

Gewone leuke mensen zouden denken: hee wat leuk!

Maar in mijn hersenen is een gedeelte dat meteen denkt: “als er maar geen stof diep in het headboard trekt, om er nooit meer weg te gaan, want het is echt een duur bed, en waar laten we alle spullen en hoezo moet ik nu opeens deze week voor altijd besluiten wat voor soort badkamer we willen en welke tegels”.

Ooit was door Stock aangegeven dat onze simpele badkamertekening prima was en dat we hiervoor een behang Hamman zouden kunnen kiezen. Dit behang hebben we een paar jaar geleden al aangeschaft en ligt op ons te wachten, samen met het behang voor de wc beneden. Die tekening zag er zo uit:

En vanaf de andere kant zo:

Het bad, de wastafel, het urinoir en de wc staan al jaren in onze “badkamer” te verstoffen.

Sinds jaar en dag kijk ik op Pinterest badkamers. Want wat voor “badkamermensen” zijn wij eigenlijk? Kom je daar ooit in een mensenleven achter? Ik weet het niet.
De badkamer in het theater vind ik niet normaal mooi. Heel anders in z’n soort, zo strak en hotel-achtig. Maar een hele grote tegel in combinatie met behang kan niet. Vind ik. Dan maar geen behang? Balen dat ik er niet echt voor geleerd heb.

Jammer voor mij: afgelopen woensdag moesten we naar tegelhandel Kol. Met besluiten nemen erbij.

Uiteraard had ik een presentatie gemaakt voor de tegelhandel.

Maar mogelijk kan het ook met kleine vierkante tegels vanwege het ‘hammam’ effect…

De tegelverkoper was verbijsterd door onze duo presentatie. Eerst Hessel met het technische gedeelte en heel soepel pakte ik het inhoudelijke gedeelte over, af en toe aangevuld door Hessel. Dit alles gelardeerd met visuals, de exacte maten en alle andere gegevens die een tegelhandel moet weten.

Nu moet u weten dat ik feitelijk nooit iets besluit.
Mijn ziel zwemt of dobbert van binnen rond in een soort warmwater bobbel waarin allerlei ideeën in mijn voorstellingsvermogen opkomen, want het kan zus maar zo zou ook een optie zijn. Zo dobber ik met mijzelf rond. Ik heb het zelf eerlijk gezegd prima naar mijn zin zo. Als het echt niet anders kan zegt mijn mond iets in de trant van “ik vind met iets er achter aan”. Al negen jaar irriteert dit Hessel, want hij gunt mij alles wat ik het liefste wil, maar ik kan nooit echt onder woorden brengen wat dat is. Als mijn mond het geluid maakt met ‘ik vind huppeldepup’ is standaard zijn reactie: is dit echt of zeg je het om er vanaf te zijn? Als ik zeg: nee echt, echt dit meen ik, is zijn reactie: ik geloof er helemaal niks van. Uiteindelijk besluit hij (tot mijn diepe geluk) iets, altijd onzeker of ik het nou ook wilde. Zo redt hij mij wekelijks uit voor mij benarde situaties en zijn dank is dat ik hem in het geval we ‘woorden hebben’ verwijt dat ik altijd moet doen wat hij wil.
In mijn werk ben ik overigens heel anders.

Anyway: ik had besloten het nu heel anders aan te pakken. Ik koos wat af daar in Kols tegelhandel. Hessel keek me steeds aan of hij vuur zag branden en vroeg zich waarschijnlijk af welk overgangspilletje ik nu weer bij vd Pigge hebt gehaald.

Kijk mij eens besluiten hieronder! Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is!

Hup daar is de wandtegel:

Hup daar is de vloertegel (donkerbruin…kan dat??):

Kijk, daar gaat Hessel er ook iets van denken:

Nog een stopstrip erbij want zo’n hele richel is ouderwets:

Bam. Afrekenen. Hup naar huis. En kleng om 1430 zat ik weer in een video-call.

Na het avondeten moest ik mee naar boven. Nog meer besluiten wachtten daar op mij in de badkamer.
Stel we nemen nu even de wastafel die we hebben maar later toch een meubel, waar komt dan het stopcontact nu? Waar komt de spiegel? Wat voor soort spiegel? Met een lampje erin of er naast of erboven? Moet de schakelaar van dit/ deze lampjes dan bij de deur of bij het lampje? Ivm de electra aansluiting. Nemen we een handdoekenrek en zo ja waar wordt die geplaatst? Want dan moet daar versteviging achter de muur. Waar komt de toilletrolhouder idem dito? Aangezien de badkamer een beetje scheef loopt maken we de muurtjes dan nu 100% recht of laten we eea meelopen met de originele muur? Komt de kraan uit de muur of uit de wastafel. Is de kraan van het bad gelijk aan die van de wastafel. Ok alles uit de muur, o nee, want mogelijk past dat niet als we later een ander wastafel krijgen die bij het meubel hoort. OK, dan doen we de kraan van het bad wel uit de muur. Is dat in het midden qua symmetrisch of meer naar voeteneinde? Wat is überhaupt het voeteneinde?
Zonder te blikken of te blozen beantwoorde ik alle vragen goed. Hessel weet nog steeds niet wat er aan de hand is en ikzelf trouwens ook niet.

Inmiddels is het al weer vrijdag. Onze twee Poolse vrienden zijn keihard bezig. Het is hier een zooitje, badkamer meubilair staat overal en allerlei andere dingen ook. We slapen met aan de ene kant een bad naast ons bed en aan de andere kant een WC pot. Het strijkgoed staat metershoog in de mand. De was ook. Evenals de administratie. We hebben van alles in huis maar geen gezonde maaltijden. Maar binnenkort dus wel… een badkamer.

Dit is even een snelle schets. Het is mooier dan wat ik dacht dat ik gekozen had, al zeg ik het zelf.

Heel fijn weekend allemaal!
A+H