Signed, sealed delivered: it’s yours!

Vrijdag 11 juli was de overdracht van het Theater, thans bekend onder de naam “het huis van de buren”. Alles moest in orde gemaakt worden: machtiging, documenten mbt de verzekering, snel de tuin nog goed gesproeid en bijgewerkt, alle sleutels gelabeld en aan een ring. Alles helemaal tip top, zoals u van ons gewend bent en wij ook van onszelf.

Ondertussen ook het gevoel dat met name Hessel het beste en de meeste perfectie die hij in zich heeft in dit pand heeft gestopt en binnen 24 uur kunnen we niet meer naar binnen. Een bijzonder gevoel.

Vrijdag was eerst “de schouw”. De koper en de makelaar namen alles door in het appartement. Het was een schouwtje van niks, want alles was tip top. Zij gingen alvast door naar de notaris en Hessel sniekte nog een keer het pand in om een cadeautje neer te zetten voor de koper.
Toen sloot hij de deur. Voor de laatste keer.

Ik at in onze keuken even een Fischermans friend.

Wij gingen op de fiets naar de notaris. Het was in een verzamelgebouw in de Waarderpolder. De zon scheen. Wij waren lekker aan het fietsen tot wij en alle andere weggebruikers tot een halt werden gesommeerd. Politiebusje, rood-wit-lint, groot gaslek! niemand mocht er meer door. Het werd helemaal een gedoe. Wij fietsten snel om via de Ikea en bleken toen zonder issues het pand te kunnen bereiken dat we net vanaf de andere kant enkel mochten zien. Lekker hysterisch allemaal.

Anyway. Bij de notaris aangekomen moest ik tekenen voor de familie. Zelden heb ik gruwelijker op de foto gestaan dan nu, maar helaas voor mij, het tekenmoment moet in het blog.

Daarna overhandigde ik de koper de hele sleutelbos op de meest formele manier die ik kon verzinnen.

Het deed ons deugd dat de koper vroeg of wij de sleutel van het achterhek nog even terugwilden, om haar tuin water te geven (want het tekenen vond een dag voor haar reeds geplande vakantie plaats). Wij willen dat heel graag en zijn blij dat ze de tuin ook mooi vindt en niet meteen volstort met beton. Wat trouwens ook had gemogen, maar waar wij wel van hadden moeten slikken.

Wij fietsen in de zon naar het terras waar wij altijd even wat drinken voor of na vastgoedtransacties. Bijvoorbeeld in 2016

Wij bestelden daar een glas champagne, vier oesters en een paar staafjes mini teriaki kipsateetjes; we vonden dat zelf ook een hele rare combinatie, maar kunnen het van harte aanbevelen.

Thuisgekomen na alle festiviteiten bleek dat de wasmachine een errorcode gaf. Het zou vier weken duren voor de monteur kon komen. Nu Hessel weer tijd heeft, kon hij zelf alle instructiefilmpjes op internet kijken, de hele machine openen en er maar liefst negen tandenstokers, drie stokjes en handenvol onduidelijke zaken uit de afvoer pomp halen.

Want zo zeggen wij in huize Haak/Bos: als er een klus is afgelopen, staat er altijd nog een hele serie anderen op je te wachten…

Wij gaan van de zomer genieten, terwijl ik nog even doorwerk ondertussen. Heel fijne zomer gewenst!