Retourtje Amsterdam – Haarlem. Per fiets.

Omdat het vandaag lekker weer zou worden was het idee vorige week al ontstaan om vandaag te gaan fietsen. Maar vanmorgen waren we wat te laat om eerst nog met de auto naar de Veluwe te gaan, dus bedacht Hessel om naar Haarlem. Te fietsen. Via de fietsknooppunt app konden we zien dat het menselijkerwijs mogelijk was, dus om een uurtje of twaalf gingen we van start. Fles water en fietspomp mee, ons kon niets gebeuren. We fietsen de stad uit en richting Osdorp werd het eerlijk gezegd al heel mooi. In Sloten zagen we aan de horizon een beeldig pandje.

Er bleek koffie met appeltaart geserveerd te worden en dat nuttigen wij eerlijk gezegd ALTIJD als we gaan fietsen, dus check: die buit was binnen.

Het bleek dat we helaas precies vandaag 121 jaar te laat waren om de start van de verbouwing van den molen mee te maken, maar verder zaten we er even een kwartiertje voortreffelijk in de zon.

Door de polder verder naar Boesingerliede en Lijnden (met een heel leuk restaurant in een oud gemaal (nooit geweten) en toen onder de vliegtuigen door naar Haarlem. Langs een natuurpark ” het Lutkemeer” (nooit van gehoord) Grappig dat je dan denkt “we zijn bijna thuis” terwijl je feitelijk ook van huis komt.

Aangekomen moesten we wel even zitten. Toch 20 kilometer schuin tegen de wind in gefietst.

En grappig hoe je fietsen gewoon in de woonkamer kunnen staan zonder dat je er last van hebt. Het doel van de tocht was ‘kaas kopen’ dus we liepen de stad in naar ‘Hessels kaaswinkel’ en slaagden daar meteen.

Terug langs boekhandel de Vries, de mooiste waar ik ooit geweest ben voor twee kookboeken en naar boekhandel Atheneum voor het Financiele Dagblad waar de firma Stock Interiors een interview in had.

Daarna de terugtocht. We mochten van onszelf ook met de trein terug, maar kozen toch te fietsen. Wederom langs allemaal plekjes waar je anders nooit komt.

Nog even een espresso tegenover de molen bij Sloten voor de slotetappe. (De zeer oplettende lezer ziet dat deze foto gemaakt is op de heenreis, maar de molen zag er op de terugreis hetzelfde uit..)

Thuisgekomen moesten we drie trappen op, dat was even doorbijten met onze zure benen. We verwachten wel dat we heel erg goed zullen slapen vannacht…