Poppenkast

Even op de zaken vooruitlopend: de muur staat nog. Het eerste wat Hessel vandaag deed toen we het huis binnenkwamen was flink sjorren aan een steen. Muurvast.

Ikzelf heb vandaag werkelijk niks gedaan. Zelf was ik daar ook stom verbaasd over. Vanmorgen kwam Hessel me halen en moesten we eerst naar de Bouwmaat. Daar kochten we lateien. Dat zijn een soort drempels maar dan voor boven de deur. Vroeger metselden de mensen dan overdwars de stenen in een soort waaier-achtige vorm boven de deur, tegenwoordig gaan de lateien vanaf 6.66 ex BTW per stuk bij o.a. de Bouwmaat bij u in de buurt.

Eerst leek het alsof Hessel een ochtendgebed deed, maar dat was omdat hij met zijn ogen dicht moest uitrekenen welke maat hij nodig had. Er moet 15 cm ‘opleg’ zijn aan beide kanten. Ik zou dat zelf ‘overhang’ noemen. Dus. De deur is 93 cm, plus 30 is 123 cm in totaal. Neem je dan een latei van 120 cm of van 140 cm? Tussenmaten zijn er niet. Grootmoedig bood ik aan voor 14,- extra ook de 140 cm mee te nemen, maar dat grandioze aanbod sloeg Hessel af.

Ik merkte op dat er gezichtjes in de lateien zaten. De ene had ook een neusje, de ander enkel twee oogjes. Dat bleek het verschil tussen 2 of 3 ijzerdraadjes van  binnen. Snel twee met neusjes genomen.

In huis aangekomen ging Hessel aan de slag met mortel maken en ik installeerde me in de woonkamer. Dingdong, daar was Monique. Daar hoopte ik al een beetje op want ze heeft op woensdagen vrij. Wij zaten heerlijk in de woonkamer bij te kletsen, maar Monique mocht natuurlijk ook de muur bekijken en samen met Hessel als Jan Klaasen en Katrein in de poppenkast staan.

Nadat Monique er weer vandoor was, kreeg ik een telefoontje van de opdrachtgever van gisteren. Die begon een wel heel pittig onderhandelingsspel. Ik moest er heel diep van zuchten en ademhalen. Mijn freelance leercurve is zeer steil deze week. Wat te doen? Snel de ervaringsdeskundige Monique gebeld en met Hessel overlegd toen zijn mortel op was. (Nieuw geleerd: tijdens natte mortel niet met hem spreken want dan geen aandacht). Mail in het Engels teruggeschreven met een tegenvoorstel. Het gaat niet om het koude geld, het gaat om de waarde van mijzelf als persoon, mijn ervaring en mijn opleiding. Om van mijn stralende persoonlijkheid nog maar niet te spreken uhum uhum. Ik ging even in de tuin om de spanning heen ademen en besloot dat als het zo moet zijn, dan gebeurt het en anders komt er wat anders.

Dingdong er kwam zeker wat anders, namelijk mijn moeder. Ook die vond de muur geweldig. Ze mocht ook even in de poppenkast staan.

Ondertussen had onze onbezoldigd en onzichtbaar adviseur die werkt onder codenaam Jan V. gemaild, dat het nog beter is om in de bestaande muur inkepinkjes te maken, en daarin te metselen; als een soort ritssluiting. Dan zit het steviger. Die inkepingen had Hessel graag even willen losbikken uit de muur, ware het niet dat wij proberen na 11.00 niet langdurig in de muur van de buren te boren. Anders stoort het wellicht de “werkzaamheden” bij de buurtjes. Wij zouden dat zelf ook niet leuk vinden als we helemaal de moed hadden verzameld en geld betaald om onszelf daar een half uur helemaal te laten gaan, dat er dan drie kwartier een boormachine doorheen kwam. Dus vandaar konden we niet ala minute op het advies inspelen. Morgen tot 11.00 uur is er weer een dag.

Toen mijn moeder bijna weg ging/ weg was legden we nog snel de overige bakstenen in het kamertje. Hessel bespoot ze met water, zodat ze morgen de juiste vochtigheid hebben. Terug in de auto zijn we de stad ingereden via het toekomstig Johan Cruijff plein (waar ik dus aan woon!), dat pakken we toch mooi even mee. Daarna onze eerste Haarlemse Makreel klaargemaakt. Hessels lievelingeten. Tijdens het eten pingde de email. “Veel dank voor mijn uitgebreide mail en het financiële voorstel.” Helemaal duidelijk. Ze gingen er mee aan de slag (?) en komen er morgen op terug, dus misschien loopt het allemaal met een sisser af. Of niet.

De makreel was in ieder geval top. Dat pakken ze ons niet meer af.