Partir c’est mourir un peu..

Mijn ideale zaterdag -in Amsterdam- ziet er als volgt uit. Ik word relatief vroeg wakker, drink een espresso, lees diagonaal het Parool en de Volkskrant op de iPad, ga douchen, ontbijt, drink nog een koffie en dan volgt Het Boodschappen Doen.
Meestal heb ik de week van tevoren al mijn lijstje op de notities van iPhone klaar gemaakt, zodat ik alles wat ik gekocht heb weg kan swipen. Ik neem een grote AH tas mee, die in mn fietskrat past.
Eerst ga ik naar de winkel De Aanzet. Een soort EkoPlaza, maar dan beyond.
Ze hebben er van alles in kleine zakjes, wat mij altijd heel goed uit komt, want ik kan niet zo goed overweg met grote zakken en de mensen zijn in-tens langzaam en lief.
Daarna ga ik (snel) naar mijn lievelingsgroentekraam op de Albert Cuyp genaamd “Van Mourik Versmarkt”. Je mag daar zelf alles pakken, ze hebben eigenlijk alles en de mensen zijn supergeestig en aardig. “Wat ga je met die kweeperen doen moppie, iemand doodgooien?”. Ik kom daar met hier en daar een pauze eigenlijk elke zaterdag vanaf dat ik op de Ferdinand Bol ging wonen, dus dat is nu zo’n 20 jaar.
Tegenwoordig moet je wel vroeg zijn, want na 11:00 kan je je kont niet meer keren op de markt vanwege fotograferende Chinezen, en je fiets kan je nergens meer kwijt. Bijvoorbeeld op het Gerard Douplein waar vanmorgen nog wel een gaatje was, maar meestal niet meer.
Na de groentekraam ga ik soms naar de viskraam of de Toko, dat hangt er vanaf of ik bij thuiskomst nog even met Hessel samen over de Zuidermarkt ga. Vervolgens koop ik op de terugweg nog wat supergoede maar ultra goedkope bloemen bij een dame met een stem als een schuurmachine die me er altijd aan herinnert dat ik zo blij ben dat ik niet meer rook.
Dan als laatste naar de Turkse supermarkt in de Dirk vd Broek op het Heinekenplein, met de lieve familie van behulpzame Turkse medelanders, die me met alle geduld van de wereld nu al een paar jaar helpen aan alle extra ingrediënten die ik van Yotam Ottolenghi leer.
Thuisgekomen wil Hessel meestal een rondje lopen en gaan we samen naar de Zuidermarkt op het Obrechtplein, voor bio kippen bij de kraam, 3 ons gemengde nootjes bij de nootjeskraam, en duurzame vis van onze visman. Vervolgens lopen we via de Gouden Ton vaak terug of een rondje via het Vondelpark.
Vast en zeker zal ik in Haarlem ook een fijn rondje vinden. Maar van dit rondje geniet ik nog zolang het kan.
Nu moet ik de kippendijtjes die een nacht moeten marineren in een mix van ouzo, sinaasappelsap, citroensap, venkelknollen en clementines even omdraaien..
Bonne nuit mes amis.
Wat kan je toch mooi schrijven. Ik begin Amsterdam nu zelfs te missen 😉
Annie! Wat een heerlijke blog.