Overdracht
Het is zover. De Overdracht!
Alle voortekenen zetten hun beste beentje voor. Op de eerste zonnige dag van het jaar hadden we het huis voor het eerst gezien, en vandaag schijnt voor de tweede keer dit jaar de zon uitbundig.
Met onze makelaars moesten we het huis inspecteren, voordat we officieel naar de notaris mochten. Van de zenuwen waren we veeeels te vroeg in Haarlem, en hebben om de tijd te doden eerst maar eens een stukje appeltaart op de Grote Markt gegeten.
Ik was niet meer in het huis geweest sinds die ene keer in januari, maar Hessel ondertussen wel al een paar keer. Ik vond het ontzettend lollig en onwerkelijk, maar ook spannend. We inspecteerden alles grondig, en vonden geen onrechtmatigheden.
Vooral het moment bij de notaris vond ik enerverend. Opeens ben je toch bang dat je je handtekening niet meer weet. En to be honest, alle handtekeningen op alle documenten verschillen zeer van elkaar. De notaris heette ook Bos dus dat was top.
De vorige eigenaar was heel erg aardig en bood mij een diepvrieszak met sleutels aan. Toen ik uitriep “Ja, jongens, dit is ons eerste huis, dus ik vind het allemaal nogal wat”, wilde hij gerust een aantal keer met me poseren voor de foto.
