Oh wat een strop, de mortel was op

Omdat Annie vandaag in Amsterdam bleef om haar chakras richting een leuke baan te sturen, en daar geloof ik nog in geslaagd is ook, maar daarover later meer, was ik vandaag weer eens in m’n eentje in Haarlem. Saai hoor.
Het doel was duidelijk. De muur moest af. Ik had alles heel goed uitgerekend, we hadden stenen en mortel gekocht, en ik ben inderdaad heel erg lekker opgeschoten. De muur is nu weer dragend, dat wil zeggen dat de balken van de slaapetage gewoon weer op baksteen liggen in plaats van ondersteund te worden door een verrotte antieke deurpost. De hele muur moet nu een weekje of wat drogen, dan gaan de constructielpoten van Jan onder de balken vandaan, en kunnen we dansen in de slaapkamers.
Tussen de balklaag ontmoet mijn nieuwe metselwerk de “hangende” stenen van de oude muur. En ja hoor, vlak voordat ik de laatste zes stenen wilde inmetselen, en daarmee de muur helemaal zou sluiten, was de mortel op.

Niks aan de hand. Bij nader bestudering zag ik dat de onderste twee lagen stenen van de oude muur ook een beetje verzakt waren, dus maandag tik ik die er ook nog even uit en vervang ze door nieuwe stenen. Met een zak nieuwe mortel.