Nu de Polen er toch waren…..

Om het voor Bart mogelijk te maken om ons dak in één dag te isoleren en waterdicht te maken, waren er wat extra handen nodig. Mariusz had besloten dat Tomek en Zbisjek vandaag zouden komen helpen. Het was inderdaad reuze handig om met 4 man de isolatieplaten te leggen en vast te schroeven. Dat werk ging zo snel, dat we er rond 10:30 al klaar mee waren. De rest van de klus was zo specialistisch dat Bart dat alleen moest doen.

Ik belde Mariusz, om te vragen wat hij met Tomek en Zbisjek wilde. Was er ergens anders nog werk voor ze. “No, you keep” zei hij. Zo had ik plots twee loeisterke kerels ter beschikking. “What we make?” wilden ze weten. Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. In een opwelling bedacht ik me, dat een van de laatste zware klussen die me nog te wachten stond, het verder slopen van de oude badkamer was. “You take drill” zei ik, “and make demolution bathroom”

Het was een kolfje naar hun hand.

Terwijl ik op het dak wat hand en spandiensten aan Bart verrichtte, stond het huis te trillen op z’n grondvesten. De twee mannen hebben kans gezien om in een middag meer werk te verrichten, dan ik in een hele week had kunnen doen. Alle tegels zijn van de muur, net als al het oude loszittende stucwerk. Maar nog fijner: ze hebben ook de hele zandcementlaag op de oude vloer, met de resterende vloertegels, weggebikt. Toen ze zich rond zes uur afmeldden, was de hele badkamer kaal en netjes aangeveegd.

Al het puin hebben ze keurig in zakken bij de voordeur neergezet, bij al het afval van het oude dak.

Drie keer raden wat we de komende dagen gaan doen. Dat zijn heel wat ritje naar de vuilstort.