Neem gewoon een beslissing, desnoods een goede.

Ik ben niet enkel “Hoofd Gele Tegels” ik vind dat ik ook een mening moet hebben over de tegels die in de keuken (boven aanrecht), badkamer en WC komen. Hessel zei in den beginne “witjes” en die vond ik heel mooi. Dus toen was dat besloten.

Ik hou van besluiten, vooral als ze vaststaan, want dan hoef ik er niet meer over na te denken. Aangezien ik verder niks van tegels weet en me er nog nooit in heb verdiept, kwam ik hier goed vanaf. Tot we in Portugal waren, samen met Danielle en Marijke. Wat bleek: witjes zijn not done anymore.

Dat het geen witjes worden vind ik niet erg, maar dat het opnieuw bedacht en besloten moet worden des te erger. Ik opperde de “parijse metro tegel” om er nogmaals zonder tijd vanaf te komen, maar Hessel was tegen. Dus wat dan. Ik wist niets van tegels en dus ook niet hoe ik er over na moest denken. Gelukkig was daar de Intercodam. Tjonge jonge wat is dat een geweldige winkel. Allemaal dingen waarvan ik het bestaan niet kende. Ik zag een witte tegel, zo beeldig, ik besloot dat die het wordt. Het is de Mayolica van Living Ceramics en ik beschouw het als een onomkeerbaar besluit. Punt. Basta. Heerlijk. En door!