Multitasken

Nu de zomer zo’n beetje voorbij is, worden de handen eens flink uit de mouwen gestoken. Het was zelfs een beetje gênant. In drie huizen tegelijk werd er gewerkt. Geen idee wat de rest van de straat eigenlijk van ons denkt.

Op 79 zwart werd de vensterbank gemaakt. Ons eigen huis dus. De deuren zitten op hun plek en kunnen afgewerkt gaan worden.

Eerst werd er gemeten en nagedacht, toen werd de eerste balk gemonteerd.

Nog meer balken, het werd een soort bakje. Het bakje werd gevuld met Isolatiemateriaal.

Tegen de voorkant werd OSB (een houtsoort gemaakt van aan elkaar gelijmd versnipperd resthout) geschroefd. Daaroverheen kwam een damp-open folie, en ten slotte een gipsplaat.

Morgen is de vensterbank zeker af.

Ondertussen werd er bij de buren op nr 77, het Theater, buiten gewerkt. In 1900 zijn de beide onderetages samengevoegd. De bovenhuizen zijn op een metalen balkconstructie geplaatst. De H-balk waar de bovengevels op staan gaan we binnenkort gebruiken. Daar word onze nieuwe aluminium show-balk aan opgehangen. Maar daartoe moest hij eerst schoon en goed toegankelijk zijn. Dus werd er hout en mortel van ruim 120 jaar oud weggehaald.

Darek heeft deze week de leiding. Hij laat niets aan het toeval over. Hij ging een superveilge bescherming tegen onze nieuwe houten pui schroeven. Zodat het rondvliegend steen geen kwaad kon doen. Hardboard platen afgedekt met bouwzeil.

Daarna was het de beurt aan Cuba. Hakkend en bikkend haalde hij alle troep uit de balk. Vervolgens ging de balk lekker dik in de menie.

In ons eigen huis was nog meer aan de hand. We leken wel een soort art-gallery achtig kunstwerk.

Hoe dat kwam? Dat kwam doordat het echte verrassende werk werd gedaan op nr 79 rood. Het huis van onze bovenbuurman. Hij had zo rond de lente eens laten weten dat er lekkage was. In zijn badkamer. We verdachten meteen het oude plafond. Later bleek dat de lekkage uit een verstopte regenafvoer afkomstig was, maar het plan om het badkamerdak te vervangen hadden we toen al gemaakt. Vandaag was het zover.

Darek inspecteerde het dak. Het dak veerde soepel mee onder zijn gewicht. Heel soepel. Het leek wel een zacht matras.

Victor zette zijn mes in het bitumen. We keken allemaal gespannen toe.

Het was veel erger dan we verwacht hadden. Het was feitelijk levensgevaarlijk. Het onderhout was helemaal weggerot, je kon het zo met je blote handen afbreken.

Een tijdje later was de ravage goed te overzien.

Victor en Darek hebben het hele dak gesloopt. Vier balken waren verrot, die gaan we vervangen. De rest van de balken blijven zitten.

Er komt een hoop troep van zo’n dak. Daarom mochten de Polen leuk treintje spelen. Darek op het dak, Victor op de ladder, en Piotr op het terras van de buurman.

Vanaf de woonetage van de buurman reed het treintje verder. Darek boven, Cuba op z’n steiger en Piotr beneden.

Eindbestemming? Ons trouwe Renaultje natuurlijk! Piotr en Victor werden er een beetje mal van.

Het badkamerdak ligt er nu schoon en verlaten bij. Morgen gaan we de nieuwe balkenlaag monteren.