Mooiste dag van mijn leven

Opeens was het vandaag de mooiste dag van mijn leven. Ik ga er dus alles overtellen. Het is bijna te mooi om waar te zijn.

Naast onze keuken is een ‘bijkeuken’. Daar staan in principe heel mooi gesorteerd al Hessels kluspullen. En er is een plank in de kast met kattenvoer. En de voorraad WC papier, en keukenrollen. En lampionkaarsen voor de tuin in de zomer. En autospullen van de vorige auto. En plantenmest van de potten voor het huis. Oude kluisjes uit het vorige huis, die een beetje naar Hessels vorige kat ruiken, en waar onze kat nu op tegen is (…), de strandtent. Het stoeltje van de strandtent, verfspullen, nog andere verfspullen, de Kärcher, de grasmaaier (!), de etcetc.

Wij bewaren van alles ‘voor als we het nog een keer nodig hebben, want we hebben het ook nog een keer nodig. Of onze buren, vrienden, familie. Als zometeen in het theater ons tuinhokje gereed is, gaan veel spullen daar in. Vervolgens gaat allerlei andere dingen rouleren in ons huis en komen op hun vaste plek. Daar is het wachten op.

De bijkeuken werd zo’n vreselijke verzamelplaats dat wij er allebei niks meer mee te maken wilden hebben. We gingen gewoon door de andere deur. Ik sprak er nooit over, want ik wil Hessel niet opjagen. Hessel sprak er niet over, want hij wist niet waar we met de zooi naar toe moeten.

Tot dit weekend. Opeens zei Hessel. Laten we het samen uitmesten en sorteren. In mij begon een vrouw van rond de vijftig hard te juichen. Ik zei cool ‘Okee, als je daar zin in hebt..’.

Daar gingen we.

Eerst alles gecontroleerd naar buiten.

De poes vond het ook machtig.

Toen alles sorteren.

Spullen die weggaan.

Spullen zoals oude dure dikke deuren, die we bewaren.

Spullen die naar het tuinhokje gaan, maar nu nog even niet.

Spullen die naar zolder moeten.

Daarna was het verzoek alles schoon te maken.

Wat is eigenlijk het idee met die bijkeuken? Nou, een paar jaar geleden was het plan daar een werkkamertje van te maken. Eigenlijk voor Hessel, maar we vermoeden nu voor mij. De tekeningen zijn al af. Eerst nog even wat andere dingen afmaken. Maar het is goed om dromen te hebben.

Vandaag geen tijd voor die dromen. We bespraken een kastenplan. Wat een beetje op bovenstaande tekening lijkt. Maar dan toch helemaal anders. En we gingen verder met dweilen.

Toen was de kamer zalig leeg. En schoon.

Dus konden er weer spullen in. Zoals de oude keukendeurtjes die we nog gaan gebruiken. Ooit. Ze staan nu in de wasmachinekamer, waar ze steeds omvallen. But not anymore!!

De deur die ooit in ‘de kinderkamer zat’ inclusief stickertjes staat bij het vuil klaar in het theater. Samen met oude kastdeuren.

En nog meer troep…

Terwijl ik dit typ loop ik af en toe even de bijkeuken in. Het is zalig, je kan de grond zien en we weten wat waar staat. Soms zit geluk in een klein opgeruimd bijkeukentje. Fijne week allemaal! A.