Mannen van staal

Gisteren was het de beurt aan de firma Bakker om aan de pui te werken. De gevelrestauratie is succesvol afgerond, nu kon er een stalen frame gebouwd gaan worden.

In de bestaande balk, die al honderd jaar oud is en nog steeds niet roest, werden verticale staanders gelast. De voorkant van elke staander komt gelijk aan de voorkant van onze zes pilaren. Een hoop gepuzzel met waterpassen en strak gespannen touwtjes, maar rond 10:00 wist iedereen wat hem te doen stond. Lassen maar!

Het schoot goed op met die staanders. Het werd een kleurrijke rij.

Boven werd gelast, beneden werd geslepen.

Het werk was net teveel voor één dag. Vanochtend om 07:30 hoorden we het gezellige geluid van de slijptol alweer.
Toen alle staanders geplaatst waren werden er, gelijklopend met de bovenkant van onze nieuwe kozijnen, horizontale strips tegenaan gelast.

Aan die strips komen over enige tijd de horizontale delen van het staalwerk te hangen. Gewoon met haakjes.
Rond de middag waren ze klaar.

Dat kwam goed uit, want rond de middag kwam ook Jildou langs. We moesten beslissingen gaan nemen over het interieur. Zij heeft ooit voorgesteld om een soort kaders van sierlijsten op de muur te gaan maken. Die kaders had ik vanochtend al met tape op de muur geplakt.

Jildou zag de kaders, en besloot dat het goed was.

Het is zo leuk om de verschillende fases van een verbouwing in elkaar over te zien lopen. Vorige week was het nog een puinzooi met zwetende stukadorende mannen, overal emmers met gips en gereedschappen, te vies om in rond te lopen. Nu was het plotseling een echte woning geworden. Voor de lol heb ik het rode bankje, wat al een paar jaar door alle verbouwingen heen zwerft op de plaats van het bankstel neergezet, en van een paar schragen en een oude deur een eettafel gemaakt.
Aan die tafel hebben we lekker zitten vergaderen. Welk soort profielen gaan we gebruiken, gips of kunststof, wat voor plint kiezen we, welk profiel komt tegen het plafond?
Ook heel belangrijk: welke kleur worden de muren en het plafond. Want, zodra het stucwerk droog is, komen de mannen van Mariusz weer terug. Alles moet natuurlijk geschilderd zijn voordat de firma Leeuwenkamp de vloer komt leggen.

Jildou en ik waren het snel over alles eens. We raakten zelfs al verdwaald in gedachtes over het soort raamdecoratie wat er gebruikt moet gaan worden.

Jildou was na een tijdje weer vertrokken, en handig aansluitend maakte Mourad zijn opwachtingen. Nu het buitenwerk voorlopig even klaar is, kan hij met ons houtwerk aan de slag. Komende week is de gevel voor hem. Met de weersvoorspelling zit het wel goed.

Uiteindelijk heb ik ook nog even de kaders in de “master bedroom” geplakt

Morgen ga ik maar eens een dagje kantoor houden. Eens uitrekenen hoeveel lijsten, plinten en profielen we nodig hebben. Want de profielen moeten natuurlijk al geplakt zijn voordat Mariusz komt schilderen.

Terwijl ik dit blogje nalees, komt Annie net binnen. Die heeft de hele dag in Amsterdam gewerkt, aan een geheim project waar ze al haar vakkennis lekker in kwijt kan. Waren haar collega’s maar net zo professioneel als de mensen waarmee we het Theater bouwen, denk ik wel eens, dan zou het maken van een reclamecampagne eigenlijk een makkie zijn.