Lekker warm

Even bijpraten hoor, het gaat hier allemaal zo snel. Het wordt een heel erg lang blog, maar geen zorgen, met vooral plaatjes.
Vorige keer namen we afscheid terwijl het plafond betengeld werd, en Ruud, waar ik toen de naam even van vergeten was, maar wiens naam ik nu voor altijd zal onthouden, bezig was om onze bovenbuurvrouw Margit op een nieuw riool aan te sluiten.
Dat was nog maar een week geleden. Er is sindsdien zoveel gebeurd!
Eerst Ruud maar eens even bespreken.
De oude rioolpijpen van Margit zijn definitief afgekoppeld.

Haar oude roestende pijp is voorzichtig weggehaald, de restanten zijn volgespoten met PURschuim,

en de gleuf in de muur is meteen door Adam dichtgemetseld.

Ruud heeft een gat in de grond gehakt, om de nieuwe pijp op het bestaande goede riool aan te kunnen sluiten.

En toen de aansluiting klaar was, stortte Adam het gat meteen weer dicht met beton.

Daarna heeft Ruud de nieuwe pijp zorgvuldig ingepakt met een soort loodslab. Speciaal spul voor rioolpijpen, waardoor je niets meer door de pijp hoort klotsen.

Ondertussen vond de enorme berg Rockwool die achter de oude muren vandaan gekomen was en die ik netjes bewaard had een nieuwe bestemming. Op het plafond. Peter werd hoofd Rockwool.

En soms werd hij hoofd in Rockwool. Haha, goeie grap zeg!

We werkten gestaag van voor naar achter door het pand. Als er een flink stuk plafond met Rockwool gevuld was, werd er een dampdicht folie onder gespannen. Lekker tegen het stof en tegen mogelijke lekkages van boven.

Meteen na het folie kwam de eerste gipsplaat al. Er komen straks twee lagen gips over elkaar, maar dit ziet er al heel veelbelovend uit.


De hele muur die langs ons eigen huis loopt is afgewerkt met OSB. Een soort spaanplaatachtig hout. Daar komt later ook gipsplaat tegenaan, maar door deze opbouw kan je op de muur kloppen zonder dat hij zo goedkoop hol klinkt, en je kan er handig een schilderijtje aan ophangen. Alleen de plek waar ooit de videocabines waren wordt niet met OSB gedaan. Daar komt straks de gipsplaat gewoon over de tegels heen.


Het huis wordt van voor naar achter steeds hoger. Dat gaan we niet wegsmokkelen. We accentueren het juist. Elke kamer, en ook de gang, krijgt zijn eigen hoogte. De Polen keken daar wel een beetje van op. Zo’n raar plafond hadden ze nog nooit gemaakt. Maar nu het plafond bijna af is, zijn ze er al helemaal aan gewend.

Tussen al dat plafondwerk door deed Tomek onverstoorbaar waar hij goed in was: elektra.
Hij heeft inmiddels al vele honderden meters kabel getrokken. Soms werd hij geholpen door Peter

Maar meestal werkte hij alleen


Vaak zijn werkers in de bouw te vervangen, maar ik hoop werkelijk dat Tomek tot het eind bij ons blijft. De hoeveelheid aansluitingen is inmiddels behoorlijk onoverzichtelijk aan het worden.
Annie keek in elk geval vol bewondering haar ogen uit.

Dat was deze week binnen aan de hand. Maar buiten was minstens zo leuk. We hebben het dak geïsoleerd!
Als ik “we” zeg bedoel ik natuurlijk eigenlijk Bart. Samen met Ruud.

Ze legden eerst een stevig dik folie over het hele dak. Waterdicht. Toen moesten alle platen PIR naar boven. Over een wankel laddertje.

Daarna werd het tijd voor de legpuzzel.
Normaal heeft een dak een afschot. Het loop een tikkie schuin af, ongeveer 1,5 cm per strekkende meter. Behalve natuurlijk bij een oud SeksTheater. Daar is het op en neer aan het golven. Sommige balken zijn de afgelopen eeuw wat doorgezakt, sommige balken zijn een paar maanden geleden pas gemonteerd.
In overleg met Bart had ik een soort legschema getekend. Er bestaan platte PIR platen, maar ook PIR platen met ingebouwd afschot. Dus als we hier een stukje vlak gaan, daar een stukje omlaag en dan overdwars afbuigen…..


Bart en Ruud hebben geloof ik nog nooit eerder zo’n vreemd legschema gebruikt. Sommige banen horizontaal, andere weer diagonaal.
Gelukkig begon het na een tijdje op een echt dak te lijken.

Chef KPN werkt tegenwoordig lekker vanuit onze badkamer. We hebben er een gezellig kantoortje van gemaakt. Tijdens de lunchpauze kwam ze even een kijkje nemen. Gelukkig was ze tevreden.

Gisteren einde dag waren alle Pirplaten gelegd. Geen pretje hoor, om de hele dag te werken met een temperatuur tegen het vriespunt. Nou ja, buiten dan. Want binnen merkten we het meteen. Er staan twee electrische kacheltjes te branden en het is er zowaar al lekker behaaglijk aan het worden.

Vandaag was Bart er alleen. Hij begon in de ochtend met wat voorbereidingen, terwijl ik naar Amsterdam moest naar de tandarts. Niks ergs hoor, een oude kroon was losgeraakt.
Toen ik rond 11:00 thuiskwam en de tuin in liep, hoorde ik plotseling een stem die me heel bekend voorkwam. Ik keek omhoog en raad eens wie er een stadsuitloopje stond te monteren? Ron!!!!

Ik ken Ron denk ik al 17 jaar. Ooit was ik betrokken bij een verbouwing in de Vondelstraat in Amsterdam, waar hij het installatie werk verzorgde. Sindsdien heb ik geen verbouwing meer begeleid, zonder dat Ron er bij betrokken was. Ron is de vader van Bart!!
Samen zijn de de firma Lascaris. Onthou die naam. Ik zou ze niet bellen voor een eenvoudige verstopte gootsteen, maar als u ooit eens een echt interessante klus heeft….
Ron heeft de hele dag samen met Bart ons dak verder afgemaakt. Maar eerst was de directrice weer eens aan het lunchen, en zodoende kon ze vanuit haar boudoir een groepsfoto van ons maken.

Op de PIR platen kwam eerst een lijmlaag

Die moet bij dit koude weer een uurtje drogen, daarna werd de eerste baan EPDM uitgerold.

Een hoop gepriegel, maar ook alle dakdoorvoeren zitten inmiddels stevig op het dak vastgelijmd.

Omdat we toch bezig zijn, hebben we meteen ook ons eigen wasmachinekamertje van een nieuwe isolatie voorzien. Baas Bart kijkt of hij nog steeds iets van Ron kan leren. Mmmmm, nee, hij weet alles zelf al!

Ik had afgelopen week eindelijk eens de openslaande deuren en de twee tuindeuren voorbereid.
Op het metselwerk zijn nu houten balken door middel van stelblokjes op de juiste hoogte bevestigd. Op de geïmpregneerde balken komen de muren, op de hardhouten balkjes komen de deuren te staan. Adam prutte krimpvrije mortel onder de balkjes.

Bij het fundament voor de achtermuur is nu ook een regenafvoer geplaatst.

Vandaag heb ik lekker in de zon de hele greppel dichtgegooid. Ondertussen sleep Peter nog een extra stukje van de wasmachinekamermuur af. De muur bleek toch nog een klein stukje korter te moeten.

Dit buitenwerk hebben we niet zomaar gedaan. We bereiden ons namelijk voor op volgende week.
Want, tromgeroffel…., maandag worden onze deuren afgeleverd. Dan gaan we maar eens aan de achtergevel beginnen.
Tot dan.
Dat is geweldig werk allemaal. Het verttg wel heel veel kennis en planning. De vader van Annie komt spoedig weer eens kijken naar het resultaat, wanneer hij weer mag fietsen van de dokter.
Wow, ik had nooit gedacht verslaafd te kunnen raken aan een technisch blog….
Het blijft me boeien maar vooral ook bewonderen hoe je dit project überhaupt kunt bedenken, improviseren, volhouden, budgetteren én financieel in de hand houden. Ik draai hier miniprojecties met mijn partner. Ik stel mij bij de start van elk project op als een über CF0 (wat an sich al apart is). Luis is een zwevende klusser. Hij krijgt tijdens de verbouwingsrit ‘leuke ideeën’. Dat is het signaal dat we af gaan wijken van ons oorspronkelijk plan. Enfin: dit hele verhaal om mijn bewondering te blijven uiten voor jullie waanzinnige project!