Laatste deur-post

Ja allemaal, op de foto ziet u het laatste stukje deurpost richting vuilstort gaan en dit is tevens de laatste post -als in blog- voor een tijdje. Morgen gaat Hessel namelijk weer voor een beetje onbepaalde tijd naar Portugal om onze vriendinnen te helpen. Daarom gingen we vandaag het huis opruimen. De muur staat er nog steeds prima bij, en kan nu lekker indrogen dus dat is mooi.

Hessel zette er voor de honderd procent zekerheid nog een extra stutje tussen, wat hijzelf eigenlijk ook overdreven vond.

Maar goed, better safe than sorry. Ondertussen inspecteerde ik de afvalberg. Eigenlijk is het te suf om het weer te fotograferen, maar goed, dit blog berust op actuele feiten, dus hier een bewijs: het gaat om zakken puin….

… en hout stukken…

en een werkend fornuis waar we nog iemand voor zoeken. Die hebben we dus niet weggegooid. De rest is allemaal ingeladen en leeggestort.

Nu ik geen werk heb, bewaren we de zakken, want dat scheelt toch weer…. 0,50 cent per zak..

En toen hebben we uit liefde en respect voor ons huis, thuis nog even een lapje over de tafels gehaald, de WC schoongemaakt en gestofzuigd. Net als een huisdier konijn dat je nog een extra worteltje geeft als je wat langer weg gaat…

Hessel was er moe van en kwam even uitpuffen in de zitkamer.

Daarna zat het er weer spectaculair uit en was er weer ruimte voor andere dingen.

Wat die andere dingen zijn weet eigenlijk niemand. Ikzelf had de vorige keer toen Hessel naar Portugal ging, nog super angst om auto te rijden en de keukenboys binnen te laten.  Nu fantaseerde ik wat ik allemaal kan doen zonder verplichtingen, zonder man maar met auto. Bijvoorbeeld naar Maastricht rijden en in een hotel gaan slapen. Of naar Schiphol rijden en een ticket naar NY boeken. Of langs de kust helemaal naar midden Frankrijk rijden. Of, dat is eigenlijk mijn lievelingsoptie nu ik weer ben begonnen met mijn hardlooptraining: ’s ochtends heel vroeg naar het strand rijden en daar gaan rennen. En dan met de auto terug. Gewoon omdat het kan.

In ieder geval moet ik hard genieten en mijn tijd goed gebruiken, want donderdagmiddag heb ik weer een gesprek. Misschien ben ik maandag weer aan de slag. Maar misschien ook niet.

Toen we naar huis terug reden voelde het wel alsof er een periode tot een einde was gekomen. Het is wel heel erg tof geweest om zoveel tijd samen en in het huis te kunnen zijn. Maar we worden veel te dik van de kaascroissants, dus het is ook goed dat er nu een andere fase begint.

Wordt zeker vervolgd. Maar geen idee wanneer 🙂