Hoog bezoek

Nadat ik vanochtend met de auto voor het huis had gestaan omdat ik onze nieuwe stortbak binnen wilde zetten, en ik daarna via het kleine steegje om de hoek naar de parkeergarage wilde rijden, bleek dat helemaal niet te kunnen. Er stond een enorme WC in de steeg. Dat betekende een flink stuk omrijden. Via de Gedempte Oude Gracht een serieus blokje door de stad.
Uiteindelijk was de auto geparkeerd, en kon ik de situatie eens rustig beter gaan bekijken. Er zaten twee heren op een bankje naast de WC. Ik knoopte een praatje aan, en vroeg of zij de WC kenden. Hij bleek van de overburen te zijn. Althans, hij stond gisteren nog bij de overburen, maar nadat Handhaving gebeld was, was hij verplaatst, de steeg in. Nou had ik nog nooit van Handhaving gehoord, maar dat schijnt een belangrijke organisatie in Haarlem te zijn. Dat wilde ik wel eens uitproberen. Het nummer van Handhaving was snel gevonden, en een minuut later had ik al een heel gedienstige meneer aan de telefoon. Er zou meteen iemand langskomen.

Anneke’s moeder is vandaag jarig. Als onderdeel van de festiviteiten was er een bezichtiging van ons huis in het feestprogramma opgenomen. In een ver verleden hebben we al eens een Bossendag gehad, vandaag was het tijd om de Geertsema-tak rond te leiden. Het is elke keer als er “vreemde” mensen door het huis lopen weer opnieuw leuk. Door andermans ogen zie ik dan als het ware wat een enorme geluksvogels we toch zijn dat we dit huis hebben kunnen kopen. De rondleiding voerde ons ook naar buiten. Ik stond net uit te leggen dat onze dubbele voordeur een onderdeel van de grote verbouwing uit 1904 was, toen ik twee heren in uniform bij de WC zag staan. Ik ben er snel even naartoe gerend, om te zeggen dat ik de bellende buurtgenoot was. Ze beloofden me de hele kwestie terstond tot op de bodem uit te gaan zoeken.

De rondleiding bracht ons weer terug het huis in. We zijn met z’n allen het wankele trapje naar ons dak opgeklommen, we hebben de badkamer in aanbouw geïnspecteerd, en we kregen fraai uitzicht op het dak van onze toekomstige wasmachinekamer. Tijd voor een goed verhaal. Het verhaal van de familie O. Ik raakte net lekker  op dreef, toen er aangebeld werd. Het waren de heren Handhaving. Ze hadden handelend opgetreden, en met z’n tweetjes de hele enorme WC naar de overkant van de straat getild. Het bleek allemaal een foutje te zijn. De WC had op de Kleine Houtweg geplaatst moeten worden, en helemaal niet bij ons in de Kleine Houtstraat. Nu ze me toch spraken, mochten ze me nog iets vragen? Natuurlijk mocht dat. “Meneer, heeft u ook last van door de straat rijdende scooters?” Ik vertelde dat ik uit Amsterdam kwam, en dat ik als nieuwe bewoner niet meteen een zeurpiet wou zijn, maar dat ja, inderdaad, dat er af en toe scooters of brommers door de straat kwamen, die best wel iets te hard reden. “Meneer”, besloten ze, “Daar gaan we meteen iets aan doen. Morgen gaan we een grote controle actie houden, hier, bij u in de straat” Opgetogen namen ze afscheid. Ik moest vooral bellen als me nog meer ongebruikelijks op zou vallen.

Haarlem, I Love It !!!

Terug in het huis hebben de Geertsema’s en ik nog even wat verder over de geschiedenis van het pand gesproken, en toen moest de familie er alweer vandoor. Er wachtte nog een consumptie op de Grote Markt.

Toen ik aan het einde van de middag naar huis ging, stond de WC-unit weer op z’n oude plekje in de steeg. Misschien waren de eigenaren van sterrenrestaurant “M” iets minder over de actie van de Handhavers te spreken geweest dan ik. De WC was door de mannen vlak naast hun voordeur gezet.