Het was eindelijk ’s een keer onrustig in Haarlem..

Zondagochtend begon als alle andere zondagochtenden, behalve dat ik een soort van zenuwachtig was en Hessel, zo bleek later, ook. Om een uurtje of twee hadden we echt niets meer te doen in Amsterdam en togen we naar de nieuwe Albert Heijn op het Stadionplein. We hadden namelijk bedacht dat nu de mensen naar Haarlem zouden komen, men wellicht minder alcohol zou drinken en er moest dus nog wat extra sap en prikwater gehaald worden. In Haarlem aangekomen deden we de bloemen in de vazen, ijsblokjes in de bakken, waxinelichtjes aan, etc etc. Om half vier kwamen de dames van Charlottes catering die razendsnel al hun lekkers klaar zetten. Nog 1 laatste blik op de feestzaal, en we konden los.

Als eerste kwam m’n broer Gert en zijn gezin binnen. Toen Wim en Ingeborg met hun kinderen, en in mijn gevoel stond binnen no time plots de hele kamer vol en de keuken ook. Overal waar ik liep of keek zag ik vrolijke gezichten van mensen die ik allemaal het allerleukste vind. Ik vond het echt geweldig en Hessel ook. Alhoewel ik die niet vaak tegen kwam, want zo blijkt dat te gaan in dit huis.

De catering kwam langs met hapjes, mensen stonden in de meest onverwachte combinaties met elkaar te kletsen, en voor ik er erg in had zag ik dat er al langzaam maar zeker afscheid genomen werd. Het was natuurlijk morgen gewoon een school/werkdag en rond een uur of tien was het huis zo’n beetje leeggelopen. En toen, zomaar opeens, was het feestje over, terwijl het gevoelsmatig net een half uur geleden begonnen was. Het was een heerlijke puinzooi, maar nog steeds heel gezellig. We hebben niks opgeruimd want dat vonden we zonde van de avond en we hebben gewoon samen op de bank gezeten. Als blije eitjes een beetje om ons heen gekeken en bedacht wie we allemaal gesproken hadden. Nou, wij hebben dus niemand echt gesproken! En toch konden we nadat we weer terug waren in Amsterdam niet slapen wegens een heerlijk feestgevoel en alle beelden van de mensen en flarden van gesprekken die ronddraaiden in ons hoofd. Als een soort carrousel uit een filmshoot.

Vanmorgen konden we niet wachten om weer naar Haarlem te gaan. Nu gingen we wel opruimen en toen de boel aan kant was mochten we alle cadeautjes uitpakken en de kaartjes lezen.

Het is echt adembenemend hoeveel en hoe leuke en lieve cadeautjes we hebben gekregen. Eigenlijk veel te gek zelfs. Voor mensen zonder cadeau wensen hebben we heel erg van het uitpakmoment genoten.

Via deze plek willen we iedereen die is geweest, maar ook iedereen die er niet kon zijn, maar die wel aan ons heeft gedacht heel hartelijk bedanken voor deze historische avond. Tot nu toe was het huis vooral een leuke bouwplaats, waar we lekker aan het klussen waren. Sinds gisteren is het dank zij jullie allemaal ook echt onze nieuwe woning geworden. Het was de kick-off van een nieuwe fase in ons leven. We hopen van harte dat we jullie nog vaak mogen ontvangen bij ons thuis, en dat we er nog veel feestjes kunnen gaan geven.

Nogmaals veel dank en liefs,

Hessel en Anneke